เมนู

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [5. ปัญจมปัณณาสก์] 2. อักโกสกวรรค 7. ปฐมอปาสาทิกสูตร
ภิกษุทั้งหลาย ความอดทนมีอานิสงส์ 5 ประการนี้
อานิสงส์ 5 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. เป็นที่รักเป็นที่พอใจของคนหมู่มาก
2. เป็นผู้ไม่ดุร้าย
3. เป็นผู้ไม่มีวิปปฏิสาร
4. เป็นผู้ไม่หลงลืมสติตาย
5. หลังจากตายแล้ว ย่อมไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์
ภิกษุทั้งหลาย ความอดทนมีอานิสงส์ 5 ประการนี้แล
ทุติยอักขันติสูตรที่ 6 จบ

7. ปฐมอปาสาทิกสูตร
ว่าด้วยบุคคลผู้ไม่น่าเลื่อมใส1 สูตรที่ 1
[217] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ไม่น่าเลื่อมใส มีโทษ 5 ประการนี้
โทษ 5 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. แม้ตนก็ติเตียนตนเองได้
2. ผู้รู้ใคร่ครวญแล้วย่อมติเตียนได้
3. กิตติศัพท์อันชั่วย่อมกระฉ่อนไป
4. หลงลืมสติตาย
5. หลังจากตายแล้ว ย่อมไปเกิดในอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ไม่น่าเลื่อมใส มีโทษ 5 ประการนี้แล
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้น่าเลื่อมใส2 มีอานิสงส์ 5 ประการนี้

เชิงอรรถ :
1 ผู้ไม่น่าเลื่อมใส หมายถึงผู้ประกอบด้วยกายทุจริต วจีทุจริต และมโนทุจริตที่ไม่น่าเลื่อมใส (องฺ.ปญฺจก.อ.
3/217/89) และดู องฺ.ทุก. (แปล) 20/18/71
2 ผู้น่าเลื่อมใส หมายถึงผู้มีความประพฤติอันบริสุทธิ์ กล่าวคือประกอบกายสุจริต วจีสุจริต และมโนสุจริต
อันนำมาซึ่งความเลื่อมใส (องฺ.ปญฺจก.อ. 3/217/89) และดู องฺ.ทุก. (แปล) 20/18/71

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 22 หน้า :359 }


พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [5. ปัญจมปัณณาสก์] 2. อักโกสกวรรค 8. ทุติยอปาสาทิกสูตร
อานิสงส์ 5 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. แม้ตนก็ติเตียนตนเองไม่ได้
2. ผู้รู้ใคร่ครวญแล้วย่อมสรรเสริญ
3. กิตติศัพท์อันงามย่อมขจรไป
4. ไม่หลงลืมสติตาย
5. หลังจากตายแล้ว ย่อมไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้น่าเลื่อมใส มีอานิสงส์ 5 ประการนี้แล
ปฐมอปาสาทิกสูตรที่ 7 จบ

8. ทุติยอปาสาทิกสูตร
ว่าด้วยบุคคลผู้ไม่น่าเลื่อมใส สูตรที่ 2
[218] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ไม่น่าเลื่อมใส มีโทษ 5 ประการนี้
โทษ 5 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. คนที่ยังไม่เลื่อมใส ย่อมไม่เลื่อมใส
2. คนที่เลื่อมใสแล้วย่อมกลายเป็นอื่น
3. ไม่ปฏิบัติตนตามคำสอนของศาสดา
4. หมู่คนรุ่นหลัง1พากันตามอย่าง
5. จิตของเธอย่อมไม่เลื่อมใส2
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ไม่น่าเลื่อมใส มีโทษ 5 ประการนี้แล
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้น่าเลื่อมใส มีอานิสงส์ 5 ประการนี้

เชิงอรรถ :
1 หมู่คนรุ่นหลัง หมายถึงสัทธิวิหาริก(ผู้อยู่ด้วย) เป็นคำเรียกผู้ได้รับอุปสมบทจากพระอุปัชฌาย์และ
อันเตวาสิก(ผู้อยู่ในสำนัก) มี 4 ประเภท คือ (1) ปัพพัชชันเตวาสิก (อันเตวาสิกในบรรพชา)
(2) อุปสัมปทันเตวาสิก (อันเตวาสิกในอุปสมบท) (3) นิสสยันเตวาสิก (อันเตวาสิกผู้ถือนิสสัย)
(4) ธัมมันเตวาสิก (อันเตวาสิกผู้เรียนธรรม) (องฺ.ทุก.อ. 2/45/53)
2 พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ฉบับ “PALI TEXT SOCIETY” แปลว่า จิตของเขาไม่บรรลุความสุขสงบ
(One‘s heart wins not to peace) (The Book of the Gradual Sayings, VOL. III, P. 187)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 22 หน้า :360 }