พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [2. ทุติยปัณณาสก์] 4. เถรวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
5. ภิกษุผู้เป็นเสขะได้กถาเป็นเครื่องขัดเกลาอย่างยิ่ง เป็นสัปปายะแห่ง
ความเป็นไปของจิต คือ อัปปิจฉกถา สันตุฏฐิกถา ปวิเวกกถา
อสังสัคคกถา วีริยารัมภกถา สีลกถา สมาธิกถา ปัญญากถา
วิมุตติกถา วิมุตติญาณทัสสนกถา ตามความปรารถนา ได้โดย
ไม่ยาก ได้ไม่ลำบาก ไม่ละการหลีกเร้น ประกอบความสงบใจ
ภายใน นี้เป็นธรรมประการที่ 5 เป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ
ผู้เป็นเสขะ
ภิกษุทั้งหลาย ธรรม 5 ประการนี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ
ผู้เป็นเสขะ
ทุติยเสขสูตรที่ 10 จบ
เถรวรรคที่ 4 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. รชนียสูตร 2. วีตราคสูตร
3. กุหกสูตร 4. อัสสัทธสูตร
5. อักขมสูตร 6. ปฏิสัมภิทาปัตตสูตร
7. สีลวันตสูตร 8. เถรสูตร
9. ปฐมเสขสูตร 10. ทุติยเสขสูตร
