พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต [5.ปัฐจมปัณณาสก์]
6.อภิญญาวรรค 1.อภิญญาสูตร
6. อภิญญาวรรค
หมวดว่าด้วยธรรมที่รู้ยิ่ง
1. อภิญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่รู้ยิ่ง
[254] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย ธรรม 4 ประการนี้
ธรรม 4 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรกำหนดรู้ก็มี
2. ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรละก็มี
3. ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรให้เจริญก็มี
4. ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรทำให้แจ้งก็มี
ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรกำหนดรู้ เป็นอย่างไร
คือ อุปาทานขันธ์ 5 นี้เรียกว่า ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรกำหนดรู้
ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรละ เป็นอย่างไร
คือ อวิชชาและภวตัณหา นี้เรียกว่า ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรละ
ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรให้เจริญ เป็นอย่างไร
คือ สมถะและวิปัสสนา1 นี้เรียกว่า ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรให้เจริญ
ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรทำให้แจ้ง เป็นอย่างไร
คือ วิชชาและวิมุตติ นี้เรียกว่า ธรรมที่บุคคลรู้ยิ่งแล้วควรทำให้แจ้ง
ภิกษุทั้งหลาย ธรรม 4 ประการนี้แล
อภิญญาสูตรที่ 4 จบ
