พระสุตตัตนตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต [2. ทุติยปัณณาสก์]
5. โลณผลวรรค 2. ปวิเวกสูตร
กิจที่ภิกษุต้องรีบทำ 3 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. การสมาทานอธิสีลสิกขา (สิกขาคือศีลอันยิ่ง)
2. การสมาทานอธิจิตตสิกขา (สิกขาคือจิตอันยิ่ง)
3. การสมาทานอธิปัญญาสิกขา (สิกขาคือปัญญาอันยิ่ง)
กิจที่ภิกษุต้องรีบทำ 3 ประการนี้แล
ภิกษุนั้นไม่มีฤทธิ์หรืออานุภาพที่จะบันดาลว่า วันนี้แล พรุ่งนี้ หรือมะรืนนี้
จิตของเราจงหลุดพ้นจากอาสวะเพราะไม่ถือมั่น ภิกษุทั้งหลาย แท้ที่จริง จิตของ
ภิกษุนั้นผู้ศึกษาอธิสีลสิกขา อธิจิตตสิกขา และอธิปัญญาสิกขา มีระยะเวลาที่จะ
หลุดพ้นจากอาสวะเพราะไม่ถือมั่น
ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้น เธอทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า เราจักมี
ความพอใจอย่างยิ่งในการสมาทานอธิสีลสิกขา เราจักมีความพอใจอย่างยิ่งในการ
สมาทานอธิจิตตสิกขา เราจักมีความพอใจอย่างยิ่งในการสมาทานอธิปัญญาสิกขา
ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้แล
อัจจายิกสูตรที่ 1 จบ
2. ปวิเวกสูตร
ว่าด้วยความสงัดจากกิเลส
[94] ภิกษุทั้งหลาย พวกอัญเดียรถีย์ปริพาชก บัญญัติความสงัดจากกิเลส
ไว้ 3 ประการนี้
ความสงัดจากกิเลส 3 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. ความสงัดจากกิเลสเพราะอาศัยจีวร
2. ความสงัดจากกิเลสเพราะอาศัยบิณฑบาต
3. ความสงัดจากกิเลสเพราะอาศัยเสนาสนะ
