พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [12. สัจจสังยุต]
9. ตติยอามกธัญญเปยยาลวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
8. อเชฬกสูตร
ว่าด้วยสัตว์ที่เว้นขาดจากการรับแพะและแกะ
[1158] ภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ที่เว้นขาดจากการรับ
แพะและแกะมีจำนวนน้อย ส่วนสัตว์ที่ไม่เว้นขาดจากการรับแพะและแกะมีจำนวน
มากกว่า ฯลฯ
อเชฬกสูตรที่ 8 จบ
9. กุกกุฏสูกรสูตร
ว่าด้วยสัตว์ที่เว้นขาดจากการรับไก่และสุกร
[1159] ภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ที่เว้นขาดจากการรับ
ไก่และสุกรมีจำนวนน้อย ส่วนสัตว์ที่ไม่เว้นขาดจากการรับไก่และสุกรมีจำนวนมาก
กว่า ฯลฯ
กุกกุฏสูกรสูตรที่ 9 จบ
10. หัตถิควัสสสูตร
ว่าด้วยสัตว์ที่เว้นขาดจากการรับช้าง โค ม้า ฯ
[1160] ภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ที่เว้นขาดจากการรับ
ช้าง โค ม้า และลามีจำนวนน้อย ส่วนสัตว์ที่ไม่เว้นขาดจากการรับช้าง โค ม้า
และลามีจำนวนมากกว่า ฯลฯ
หัตถิควัสสสูตรที่ 10 จบ
ตติยอามกธัญญเปยยาลวรรคที่ 9 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. นัจจคีตสูตร 2. อุจจาสยนสูตร
3. ชาตรูปรชตสูตร 4. อามกธัญญสูตร
5. อามกมังสสูตร 6. กุมาริกสูตร
7. ทาสีทาสสูตร 8. อเชฬกสูตร
9. กุกกุฏสูกรสูตร 10. หัตถิควัสสสูตร
