พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [11. โสตาปัตติสังยุต]
7. มหาปัญญวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
ธรรม 4 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. สัปปุริสสังเสวะ 2. สัทธัมมัสสวนะ
3. โยนิโสมนสิการ 4. ธัมมานุธัมมปฏิปัตติ
ภิกษุทั้งหลาย ธรรม 4 ประการนี้ที่บุคคลเจริญ ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็น
ไปเพื่อความมีปัญญาชำแรกกิเลส
นิพเพธิกปัญญาสูตรที่ 13 จบ
มหาปัญญวรรคที่ 7 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. มหาปัญญาสูตร 2. ปุถุปัญญาสูตร
3. วิปุลปัญญาสูตร 4. คัมภีรปัญญาสูตร
5. อัปปมัตตปัญญาสูตร 6. ภูริปัญญาสูตร
7. ปัญญาพาหุลสูตร 8. สีฆปัญญาสูตร
9. ลหุปัญญาสูตร 10. หาสปัญญาสูตร
11. ชวนปัญญาสูตร 12. ติกขปัญญาสูตร
13. นิพเพธิกปัญญาสูตร
โสตาปัตติสังยุตที่ 11 จบ
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [12. สัจจสังยุต]
1. สมาธิวรรค 2. ปฏิสัลลานสูตร
12. สัจจสังยุต
1. สมาธิวรรค
หมวดว่าด้วยสมาธิ
1. สมาธิสูตร
ว่าด้วยสมาธิ
[1071] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเจริญสมาธิ ภิกษุผู้
มีสมาธิย่อมรู้ชัดตามความเป็นจริง
รู้ชัดอะไรตามความเป็นจริง
คือ รู้ชัดตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย (เหตุเกิดทุกข์) นี้ทุกขนิโรธ
(ความดับทุกข์) นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา (ข้อปฏิบัติที่ให้ถึงความดับทุกข์)
เธอทั้งหลายจงเจริญสมาธิ ภิกษุผู้มีสมาธิย่อมรู้ชัดตามความเป็นจริง
ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้น เธอทั้งหลายพึงทำความเพียรเพื่อรู้ชัดตาม
ความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา
สมาธิสูตรที่ 1 จบ
2. ปฏิสัลลานสูตร
ว่าด้วยผู้หลีกเร้น
[1072] ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงประกอบความเพียรในการหลีกเร้น
ภิกษุผู้หลีกเร้นย่อมรู้ชัดตามความเป็นจริง
รู้ชัดอะไรตามความเป็นจริง
คือ รู้ชัดตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกข-
นิโรธคามินีปฏิปทา
