พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [11. โสตาปัตติสังยุต]
7. มหาปัญญวรรค 8. สีฆปัญญาสูตร

4. คัมภีรปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาลึกซึ้ง

[1061] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาลึกซึ้ง”

คัมภีรปัญญาสูตรที่ 4 จบ

5. อัปปมัตตปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาหาประมาณมิได้

[1062] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาหาประมาณมิได้”

อัปปมัตตปัญญาสูตรที่ 5 จบ

6. ภูริปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาดุจแผ่นดิน

[1063] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาดุจแผ่นดิน”

ภูริปัญญาสูตรที่ 6 จบ

7. ปัญญาพาหุลสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาหลากหลาย

[1064] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาหลากหลาย”

ปัญญาพาหุลสูตรที่ 7 จบ

8. สีฆปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาเร็ว

[1065] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาเร็ว”

สีฆปัญญาสูตรที่ 8 จบ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 19 หน้า :580 }

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [11. โสตาปัตติสังยุต]
7. มหาปัญญวรรค 13. นิพเพธิกปัญญาสูตร

9. ลหุปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาฉับพลัน

[1066] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาฉับพลัน”

ลหุปัญญาสูตรที่ 9 จบ

10. หาสปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาร่าเริง

[1067] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาร่าเริง”

หาสปัญญาสูตรที่ 10 จบ

11. ชวนปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาแล่นไป

[1068] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาแล่นไป”

ชวนปัญญาสูตรที่ 11 จบ

12. ติกขปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญากล้า

[1069] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญากล้า”

ติกขปัญญาสูตรที่ 12 จบ

13. นิพเพธิกปัญญาสูตร
ว่าด้วยธรรมที่เป็นไปเพื่อความมีปัญญาชำแรกกิเลส

[1070] “ภิกษุทั้งหลาย ธรรม 4 ประการนี้ที่บุคคลเจริญ ทำให้มากแล้ว
ย่อมเป็นไปเพื่อความมีปัญญาชำแรกกิเลส

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 19 หน้า :581 }