พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [1. มัคคสังยุต]
8. ทุติยเอกธัมมเปยยาลวรรค 8. กัลยาณมิตตสูตร
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยโยนิโสมนสิการเจริญอริยมรรคมีองค์ 8
ทำอริยมรรคมีองค์ 8 ให้มาก อย่างนี้แล
โยนิโสมนสิการสัมปทาสูตรที่ 7 จบ
8. กัลยาณมิตตสูตร
ว่าด้วยกัลยาณมิตร
[84] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
ภิกษุทั้งหลาย เราไม่พิจารณาเห็นธรรมอื่นแม้อย่างหนึ่งที่เป็นเหตุให้อริยมรรค
มีองค์ 8 ที่ยังไม่เกิดก็เกิดขึ้น หรือเป็นเหตุให้อริยมรรคมีองค์ 8 ที่เกิดขึ้นแล้วถึง
ความเจริญเต็มที่ เหมือนกัลยาณมิตตตานี้
ภิกษุผู้มีกัลยาณมิตรพึงหวังข้อนี้ได้ว่า จักเจริญอริยมรรคมีองค์ 8 ทำอริย-
มรรคมีองค์ 8 ให้มาก
ภิกษุผู้มีกัลยาณมิตรเจริญอริยมรรคมีองค์ 8 ทำอริยมรรคมีองค์ 8 ให้มาก
อย่างไร
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1. เจริญสัมมาทิฏฐิอันเป็นธรรมมีการกำจัดราคะ โทสะ และโมหะ
เป็นที่สุด
ฯลฯ
8. เจริญสัมมาสมาธิอันเป็นธรรมมีการกำจัดราคะ โทสะ และโมหะ
เป็นที่สุด
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้มีกัลยาณมิตรเจริญอริยมรรคมีองค์ 8 ทำอริยมรรคมี
องค์ 8 ให้มาก อย่างนี้แล
กัลยาณมิตตสูตรที่ 8 จบ