พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกายมหาวารวรรค [11. โสตาปัตติสังยุต]
2. ราชการามวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
เทพเหล่านั้นกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์
1. การประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้าว่า แม้
เพราะเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น ฯลฯ เป็นศาสดา
ของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นพระพุทธเจ้า เป็นพระผู้มี
พระภาค เป็นความดี เพราะการประกอบด้วยความเลื่อมใสอัน
ไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้าเป็นเหตุ หมู่สัตว์นี้จึงเป็นโสดาบัน
ไม่มีทางตกต่ำ มีความแน่นอนที่จะสำเร็จสัมโพธิในวันข้างหน้า
2. การประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระธรรม ฯลฯ
3. การประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระสงฆ์ ฯลฯ
4. การประกอบด้วยศีลที่พระอริยะชอบใจ ไม่ขาด ฯลฯ เป็นไป
เพื่อสมาธิ เป็นความดี เพราะการประกอบด้วยศีลที่พระอริยะ
ชอบใจเป็นเหตุ หมู่สัตว์นี้จึงเป็นโสดาบัน ไม่มีทางตกต่ำ มี
ความแน่นอนที่จะสำเร็จสัมโพธิในวันข้างหน้า
ตติยเทวจาริกสูตรที่ 10 จบ
ราชการามวรรคที่ 2 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. สหัสสภิกขุนีสังฆสูตร 2. พราหมณสูตร
3. อานันทเถรสูตร 4. ทุคคติภยสูตร
5. ทุคคติวินิปาตภยสูตร 6. ปฐมมิตตามัจจสูตร
7. ทุติยมิตตามัจจสูตร 8. ปฐมเทวจาริกสูตร
9. ทุติยเทวจาริกสูตร 10. ตติยเทวจาริกสูตร
