พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [1. มัคคสังยุต]
7. เอกธัมมเปยยาลวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยโยนิโสมนสิการเจริญอริยมรรคมีองค์ 8
ทำอริยมรรคมีองค์ 8 ให้มาก อย่างนี้แล
โยนิโสมนสิการสัมปทาสูตรที่ 14 จบ
เอกธัมมเปยยาลวรรคที่ 7 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. กัลยาณมิตตสูตร 2-6. สีลสัมปทาทิสุตตปัญจกะ
7. โยนิโสมนสิการสัมปทาสูตร 8. กัลยาณมิตตสูตร
9-13. สีลสัมปทาทิสุตตปัญจกะ 14. โยนิโสมนสิการสัมปทาสูตร
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [1. มัคคสังยุต]
8. ทุติยเอกธัมมเปยยาลวรรค 1. กัลยาณมิตตสูตร
8. ทุติยเอกธัมมเปยยาลวรรค
หมวดว่าด้วยเอกธัมมเปยยาลที่ 2
1. กัลยาณมิตตสูตร
ว่าด้วยกัลยาณมิตร
[77] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย เราไม่พิจารณาเห็นธรรมอื่นแม้
อย่างหนึ่งที่เป็นเหตุให้อริยมรรคมีองค์ 8 ที่ยังไม่เกิดก็เกิดขึ้น หรือเป็นเหตุให้
อริยมรรคมีองค์ 8 ที่เกิดขึ้นแล้วถึงความเจริญเต็มที่ เหมือนกัลยาณมิตตตา
(ความเป็นผู้มีมิตรดี) นี้
ภิกษุผู้มีกัลยาณมิตรพึงหวังข้อนี้ได้ว่า จักเจริญอริยมรรคมีองค์ 8 ทำอริย-
มรรคมีองค์ 8 ให้มาก
ภิกษุผู้มีกัลยาณมิตรเจริญอริยมรรคมีองค์ 8 ทำอริยมรรคมีองค์ 8 ให้มาก
อย่างไร
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1. เจริญสัมมาทิฏฐิอันอาศัยวิเวก ฯลฯ
8. เจริญสัมมาสมาธิอันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไป
ในโวสสัคคะ
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้มีกัลยาณมิตรเจริญอริยมรรคมีองค์ 8 ทำอริยมรรคมี
องค์ 8 ให้มาก อย่างนี้แล
กัลยาณมิตตสูตรที่ 1 จบ