พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [8. อนุรุทธสังยุต]
1. รโหคตวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
3. พิจารณาเห็นจิตในจิต ฯลฯ
4. พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ
มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกได้
ผู้มีอายุทั้งหลาย ผมมีจิตตั้งมั่นดีอยู่ในสติปัฏฐาน 4 ประการนี้ ทุกขเวทนา
ทางกายที่เกิดขึ้นแล้ว จึงไม่ครอบงำจิตอยู่ได้
พาฬหคิลานสูตรที่ 10 จบ
รโหคตวรรคที่ 1 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ปฐมรโหคตสูตร 2. ทุติยรโหคตสูตร
3. สุตนุสูตร 4. ปฐมกัณฏกีสูตร
5. ทุติยกัณฏกีสูตร 6. ตติยกัณฏกีสูตร
7. ตัณหากขยสูตร 8. สลฬาคารสูตร
9. อัมพปาลิวนสูตร 10. พาฬหคิลานสูตร
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [8. อนุรุทธสังยุต]
2. ทุติยวรรค 1. กัปปสหัสสสูตร
2. ทุติยวรรค
หมวดที่ 2
1. กัปปสหัสสสูตร
ว่าด้วยเหตุที่ทำให้ระลึกได้ตั้ง 1,000 กัป
[909] สมัยหนึ่ง ท่านพระอนุรุทธะอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถ-
บิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น ภิกษุจำนวนมากเข้าไปหาท่านพระอนุรุทธะ
ถึงที่อยู่ ได้สนทนาปราศรัยพอเป็นที่บันเทิงใจ พอเป็นที่ระลึกถึงกันแล้ว ฯลฯ1
เรียนถามท่านพระอนุรุทธะดังนี้ว่า
ท่านอนุรุทธะได้ถึงความเป็นผู้มีอภิญญามาก เพราะธรรมเหล่าไหนที่ท่าน
อนุรุทธะเจริญ ทำให้มากแล้ว
ท่านพระอนุรุทธะตอบว่า ผู้มีอายุทั้งหลาย ผมได้ถึงความเป็นผู้มีอภิญญา
มาก เพราะสติปัฏฐาน 4 ประการที่ผมเจริญ ทำให้มากแล้ว
สติปัฏฐาน 4 ประการ อะไรบ้าง
คือ ผม
1. พิจารณาเห็นกายในกายอยู่ ฯลฯ
2. พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาทั้งหลาย ฯลฯ
3. พิจารณาเห็นจิตในจิต ฯลฯ
4. พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ
มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกได้
ผู้มีอายุทั้งหลาย ผมได้ถึงความเป็นผู้มีอภิญญามาก เพราะสติปัฏฐาน 4
ประการนี้ที่ผมเจริญ ทำให้มากแล้ว อนึ่ง ผมระลึกได้ตั้ง 1,000 กัป เพราะ
สติปัฏฐาน 4 ประการนี้ที่ผมเจริญ ทำให้มากแล้ว
กัปปสหัสสสูตรที่ 1 จบ
