เมนู

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [6. พลสังยุต]
5. โอฆวรรค 1-10. โอฆาทิสูตร

5. โอฆวรรค
หมวดว่าด้วยโอฆะ
1-10. โอฆาทิสูตร
ว่าด้วยโอฆะเป็นต้น

[749-758] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย อุทธัมภาคิยสังโยชน์
5 ประการนี้
อุทธัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. รูปราคะ 2. อรูปราคะ
3. มานะ 4. อุทธัจจะ
5. อวิชชา
อุทธัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการนี้

ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงเจริญพละ 5 ประการเพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการนี้
พละ 5 ประการ อะไรบ้าง
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1. เจริญสัทธาพละอันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไป
ในโวสสัคคะ
2. เจริญวิริยพละ ...
3. เจริญสติพละ ...
4. เจริญสมาธิพละ ...
5. เจริญปัญญาพละอันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ
น้อมไปในโวสสัคคะ
ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงเจริญพละ 5 ประการนี้เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการนี้แล”

(พึงเพิ่มข้อความที่เหลือให้พิสดารอย่างนี้)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 19 หน้า :372 }


พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [6. พลสังยุต]
6. คังคาเปยยาลวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค

6. คังคาเปยยาลวรรค
หมวดว่าด้วยคังคาเปยยาล
1-12. ปาจีนาทิสูตร
ว่าด้วยอุปมาด้วยแม่น้ำคงคาไหลไปสู่ทิศปราจีนเป็นต้น

[759-770] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย แม่น้ำคงคาไหลไปสู่
ทิศปราจีน บ่าไปสู่ทิศปราจีน หลากไปสู่ทิศปราจีน แม้ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน
เมื่อเจริญพละ 5 ประการ ทำพละ 5 ประการให้มาก ย่อมน้อมไปสู่นิพพาน
โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน
ภิกษุเมื่อเจริญพละ 5 ประการ ทำพละ 5 ประการให้มาก ย่อมน้อม
ไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน อย่างไร
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1. เจริญสัทธาพละ อันเป็นธรรมมีการกำจัดราคะ โทสะ และ
โมหะเป็นที่สุด
ฯลฯ
5. เจริญปัญญาพละ อันเป็นธรรมมีการกำจัดราคะ โทสะ และ
โมหะเป็นที่สุด
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเมื่อเจริญพละ 5 ประการ ทำพละ 5 ประการให้มาก
ย่อมน้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน อย่างนี้แล”

(พึงเพิ่มข้อความที่เหลือให้พิสดาร)

ปาจีนาทิสูตรที่ 1-12 จบ
คังคาเปยยาลวรรคที่ 6 จบ

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. ปฐมปาจีนนินนสูตร 2-5. ทุติยาทิปาจีนนินนสุตตจตุกกะ
6. ฉัฏฐปาจีนนินนสูตร 7. ปฐมสมุททนินนสูตร
8-12. ทุติยาทิสมุททนินนสุตตปัญจกะ

(อัปปมาทวรรค - พลกรณียวรรคพึงให้พิสดาร)