พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [5. สัมมัปปธานสังยุต]
2. อัปปมาทวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
2. อัปปมาทวรรค
หมวดว่าด้วยความไม่ประมาท
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ตถาคตสูตร 2. ปทสูตร
3. กูฏสูตร 4. มูลสูตร
5. สารสูตร 6. วัสสิกสูตร
7. ราชาสูตร 8. จันทิมสูตร
9. สุริยสูตร 10. วัตถสูตร
(อัปปมาทวรรคพึงให้พิสดารด้วยอำนาจสัมมัปปธาน)
อัปปมาทวรรคที่ 2 จบ
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [5. สัมมัปปธานสังยุต]
3. พลกรณียวรรค 1-12. พลกรณียาทิสูตร
3. พลกรณียวรรค
หมวดว่าด้วยอุปมาด้วยการงานที่พึงทำด้วยกำลัง
1-12. พลกรณียาทิสูตร
ว่าด้วยอุปมาด้วยการงานที่พึงทำด้วยกำลังเป็นต้น
[673-684] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย การงานที่พึงทำด้วย
กำลังทั้งหมด บุคคลต้องอาศัยแผ่นดิน ดำรงอยู่บนแผ่นดิน จึงทำได้ แม้ฉันใด
ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน อาศัยศีล ดำรงอยู่ในศีลแล้ว เจริญสัมมัปปธาน 4 ประการ
ทำสัมมัปปธาน 4 ประการให้มาก
ภิกษุอาศัยศีล ดำรงอยู่ในศีลแล้ว เจริญสัมมัปปธาน 4 ประการ ทำ
สัมมัปปธาน 4 ประการให้มาก อย่างไร
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1. สร้างฉันทะ พยายาม ปรารภความเพียร ประคองจิต มุ่งมั่น
เพื่อป้องกันบาปอกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดมิให้เกิดขึ้น
2. สร้างฉันทะ พยายาม ปรารภความเพียร ประคองจิต มุ่งมั่น
เพื่อละบาปอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว
3. สร้างฉันทะ พยายาม ปรารภความเพียร ประคองจิต มุ่งมั่น
เพื่อทำกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น
4. สร้างฉันทะ พยายาม ปรารภความเพียร ประคองจิต มุ่งมั่น
เพื่อความดำรงอยู่ ไม่เลือนหาย ภิญโญภาพ ไพบูลย์ เจริญ
เต็มที่แห่งกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุอาศัยศีล ดำรงอยู่ในศีลแล้ว เจริญสัมมัปปธาน 4
ประการ ทำสัมมัปปธาน 4 ประการให้มาก อย่างนี้แล
พลกรณียาทิสูตรที่ 1-12 จบ
(พลกรณียวรรคพึงให้พิสดารด้วยอำนาจสัมมัปปธานอย่างนี้)
พลกรณียวรรคที่ 3 จบ
