พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [3. สติปัฏฐานสังยุต]
3. สีลัฏฐิติวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
10. มานทินนสูตร
ว่าด้วยมานทินนคหบดี
[396] ต้นเรื่องนี้เหมือนสูตรที่ 9
สมัยนั้น คหบดีชื่อมานทินนะป่วย ได้รับทุกข์ เป็นไข้หนัก ได้เรียกบุรุษคน
หนึ่งมาสั่งว่า มานี่แน่ะบุรุษผู้เจริญ ฯลฯ1
มานทินนคหบดีตอบว่า ผมไม่สบาย จะเป็นอยู่ไม่ได้ ทุกขเวทนามีแต่
กำเริบหนักขึ้น ไม่ทุเลาลงเลย อาการกำเริบปรากฏ อาการทุเลาไม่ปรากฏ ท่าน
ผู้เจริญ แม้ผมจะได้รับทุกขเวทนาเห็นปานนี้ก็ยังพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ มี
ความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกได้ พิจารณา
เห็นเวทนาในเวทนาทั้งหลาย ฯลฯ พิจารณาเห็นจิตในจิต ฯลฯ พิจารณาเห็น
ธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและ
โทมนัสในโลกได้
ท่านผู้เจริญ โอรัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการใดที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้ว
ผมไม่เล็งเห็นโอรัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการนั้นข้อใดข้อหนึ่งในตนที่ยังละไม่ได้
คหบดี เป็นลาภของท่านหนอ ท่านได้ดีแล้วหนอ อนาคามิผลท่านก็ทำให้แจ้งแล้ว
มานทินนสูตรที่ 10 จบ
สีลัฏฐิติวรรคที่ 3 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. สีลสูตร 2. จิรัฏฐิติสูตร
3. ปริหานสูตร 4. สุทธสูตร
5. อัญญตรพราหมณสูตร 6. ปเทสสูตร
7. สมัตตสูตร 8. โลกสูตร
9. สิริวัฑฒสูตร 10. มานทินนสูตร
