พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [2. โพชฌังคสังยุต]
13. โอฆวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
ภิกษุพึงเจริญโพชฌงค์ 7 ประการ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้ เพื่อความสิ้นไป
เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการนี้
โพชฌงค์ 7 ประการ อะไรบ้าง
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1. เจริญสติสัมโพชฌงค์อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ
น้อมไปในโวสสัคคะ
ฯลฯ
7. เจริญอุเบกขาสัมโพชฌงค์อันเป็นธรรมมีการกำจัดราคะ โทสะ
และโมหะเป็นที่สุด ... อันหยั่งลงสู่อมตะ มีอมตะเป็นเบื้องหน้า
มีอมตะเป็นที่สุด ... อันน้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญโพชฌงค์ 7 ประการนี้ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการนี้
อุทธัมภาคิยสูตรที่ 10 จบ
โอฆวรรคที่ 13 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. โอฆสูตร 2. โยคสูตร
3. อุปาทานสูตร 4. คันถสูตร
5. อนุสยสูตร 6. กามคุณสูตร
7. นีวรณสูตร 8. อุปาทานักขันธสูตร
9. โอรัมภาคิยสูตร 10. อุทธัมภาคิยสูตร
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [2. โพชฌังคสังยุต]
14. ปุนคังคาเปยยาลวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
14. ปุนคังคาเปยยาลวรรค
หมวดว่าด้วยคังคาเปยยาล อีกหมวดหนึ่ง
312-323. ปุนคังคานทีอาทิสูตร1
ว่าด้วยอุปมาด้วยแม่น้ำคงคาเป็นต้น อีกสูตรหนึ่ง
ปุนคังคานทีอาทิสูตรที่ 312-323 จบ
วรรคที่ 14 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ปฐมปาจีนนินนสูตร 2-5. ทุติยาทิปาจีนนินนสุตตจตุกกะ
6. ฉัฏฐปาจีนนินนสูตร 7. ปฐมสมุททนินนสูตร
8-12. ทุติยาทิสมุททนินนสุตตปัญจกะ
(พึงขยายคังคาเปยยาลแห่งโพชฌังคสังยุตให้พิสดารด้วยอำนาจราคะ)
