พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [2. โพชฌังคสังยุต]
4. นีวรณวรรค 9. รุกขสูตร
ภิกษุทั้งหลาย สมัยใด อริยสาวกตั้งใจ ใฝ่ใจ สำรวมใจ เงี่ยโสตสดับธรรม
สมัยนั้น นิวรณ์ 5 ประการย่อมไม่มีแก่เธอ โพชฌงค์ 7 ประการย่อมถึงความ
เจริญเต็มที่
นิวรณ์ 5 ประการย่อมไม่มีแก่เธอในสมัยนั้น อะไรบ้าง คือ
1. กามฉันทนิวรณ์ย่อมไม่มีในสมัยนั้น
2. พยาบาทนิวรณ์ย่อมไม่มีในสมัยนั้น
3. ถีนมิทธนิวรณ์ย่อมไม่มีในสมัยนั้น
4. อุทธัจจกุกกุจจนิวรณ์ย่อมไม่มีในสมัยนั้น
5. วิจิกิจฉานิวรณ์ย่อมไม่มีในสมัยนั้น
นิวรณ์ 5 ประการย่อมไม่มีแก่เธอในสมัยนั้น
โพชฌงค์ 7 ประการย่อมถึงความเจริญเต็มที่ในสมัยนั้น อะไรบ้าง คือ
1. สติสัมโพชฌงค์ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ในสมัยนั้น
ฯลฯ
7. อุเบกขาสัมโพชฌงค์ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ในสมัยนั้น
โพชฌงค์ 7 ประการนี้ย่อมถึงความเจริญเต็มที่ในสมัยนั้น
ภิกษุทั้งหลาย สมัยใด อริยสาวกตั้งใจ ใฝ่ใจ สำรวมใจ เงี่ยโสตสดับธรรม
สมัยนั้น นิวรณ์ 5 ประการย่อมไม่มีแก่เธอ โพชฌงค์ 7 ประการนี้ย่อมถึง
ความเจริญเต็มที่
อาวรณนีวรณสูตรที่ 8 จบ
9. รุกขสูตร
ว่าด้วยอุปมาด้วยต้นไม้
[220] ภิกษุทั้งหลาย ต้นไม้ใหญ่ที่มีกาฝากกอใหญ่ขึ้นเกาะปกคลุมเป็น
เหตุให้ล้มระเนระนาด ต้นไม้ใหญ่เหล่านั้นที่มีกาฝากกอใหญ่ขึ้นเกาะปกคลุมเป็น
เหตุให้ล้มระเนระนาด ได้แก่ต้นอะไรบ้าง คือ
