พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค [13. ฌานสังยุต]
41-45. อารัมมณมูลกโคจรสุตตาทิปัญจกะ
35-40. กัลลิตมูลกอารัมมณสุตตาทิฉักกะ
ว่าด้วยพระสูตร 6 สูตร มีกัลลิตมูลกอารัมมณสูตรเป็นต้น
[696-701] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ...
1. บุคคลผู้ได้ฌานบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ฉลาดในความพร้อมในสมาธิ
แต่ไม่ฉลาดในอารมณ์ในสมาธิ
2. บุคคลผู้ได้ฌานบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ฉลาดในอารมณ์ในสมาธิ แต่
ไม่ฉลาดในความพร้อมในสมาธิ
3. บุคคลผู้ได้ฌานบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ไม่ฉลาดในความพร้อมในสมาธิ
และไม่ฉลาดในอารมณ์ในสมาธิ
4. บุคคลผู้ได้ฌานบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ฉลาดในความพร้อมในสมาธิ
และฉลาดในอารมณ์ในสมาธิ
ในบุคคล 4 จำพวกนั้น บุคคลผู้ได้ฌาน ฯลฯ สูงสุด และยิ่งใหญ่ที่สุด
กัลลิตมูลกอารัมมณสุตตาทิฉักกะที่ 35-40 จบ
(พึงขยายพระสูตรอีก 6 สูตร จนถึงกัลลิตมูลกสัปปายการีสูตรที่ 40 ให้
เต็มเหมือนสูตรต้น กัลลิตมูลกะ จบ)
41-45. อารัมมณมูลกโคจรสุตตาทิปัญจกะ
ว่าด้วยพระสูตร 5 สูตร มีอารัมมณมูลกโคจรสูตรเป็นต้น
[702-706] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ...
1. บุคคลผู้ได้ฌานบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ฉลาดในอารมณ์ในสมาธิ แต่
ไม่ฉลาดในโคจรในสมาธิ
2. บุคคลผู้ได้ฌานบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ฉลาดในโคจรในสมาธิ แต่
ไม่ฉลาดในอารมณ์ในสมาธิ