พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค [6. กิเลสสังยุต] 1. จักขุสูตร

6. กิเลสสังยุต
1. จักขุสูตร
ว่าด้วยจักขุ

[322] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย ฉันทราคะในจักขุ นี้เป็นความ
เศร้าหมองแห่งจิต
ฉันทราคะในโสตะ นี้เป็นความเศร้าหมองแห่งจิต
ฉันทราคะในฆานะ นี้เป็นความเศร้าหมองแห่งจิต
ฉันทราคะในชิวหา นี้เป็นความเศร้าหมองแห่งจิต
ฉันทราคะในกาย นี้เป็นความเศร้าหมองแห่งจิต
ฉันทราคะในมโน นี้เป็นความเศร้าหมองแห่งจิต
ภิกษุทั้งหลาย เมื่อใด ภิกษุละความเศร้าหมองแห่งจิตในฐานะ 6 ประการนี้ได้
เมื่อนั้น จิตของเธอที่น้อมไปในเนกขัมมะ1 อันเนกขัมมะอบรมแล้ว ควรแก่การงาน
ปรากฏในธรรมที่ควรทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันรู้ยิ่ง”

จักขุสูตรที่ 1 จบ

2. รูปสูตร
ว่าด้วยรูป

[323] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย ฉันทราคะในรูป นี้เป็นความ
เศร้าหมองแห่งจิต

เชิงอรรถ :
1 เนกขัมมะ ในที่นี้หมายถึงโลกุตตรธรรม 9 ประการ (คือ มรรค 4 ผล 4 และนิพพาน) (สํ.ข.อ.
2/322/379)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 17 หน้า :335 }