พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค [2. ราธสังยุต]
4. อุปนิสินนวรรค 11. สมุทยธัมมสูตร
8. อนัตตธัมมสูตร
ว่าด้วยสิ่งที่มีอนัตตาเป็นธรรมดา
[201] ราธะ สิ่งใดมีอนัตตาเป็นธรรมดา ฯลฯ
อนัตตธัมมสูตรที่ 8 จบ
9. ขยธัมมสูตร
ว่าด้วยสิ่งที่มีความสิ้นไปเป็นธรรมดา
[202] ราธะ สิ่งใดมีความสิ้นไปเป็นธรรมดา ฯลฯ
ขยธัมมสูตรที่ 9 จบ
10. วยธัมมสูตร
ว่าด้วยสิ่งที่มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
[203] ราธะ สิ่งใดมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา ฯลฯ
วยธัมมสูตรที่ 10 จบ
11. สมุทยธัมมสูตร
ว่าด้วยสิ่งที่มีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา
[204] ราธะ สิ่งใดมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา เธอพึงละฉันทะ ราคะ
ฉันทราคะในสิ่งนั้น ฯลฯ
สมุทยธัมมสูตรที่ 11 จบ
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค [2. ราธสังยุต]
4. อุปนิสินนวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
12. นิโรธธัมมสูตร
ว่าด้วยสิ่งที่มีความดับไปเป็นธรรมดา
[205] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกับท่านพระราธะผู้นั่ง ณ ที่สมควร ดังนี้ว่า ราธะ
สิ่งใดมีความดับไปเป็นธรรมดา เธอพึงละฉันทะ ราคะ ฉันทราคะในสิ่งนั้น
ก็อะไรเล่ามีความดับไปเป็นธรรมดา
คือ รูปมีความดับไปเป็นธรรมดา เธอพึงละฉันทะ ราคะ ฉันทราคะในรูปนั้น
เวทนา ฯลฯ
สัญญา ...
สังขาร ...
วิญญาณมีความดับไปเป็นธรรมดา เธอพึงละฉันทะ ราคะ ฉันทราคะใน
วิญญาณนั้น
ราธะ สิ่งใดมีความดับไปเป็นธรรมดา เธอพึงละฉันทะ ราคะ ฉันทราคะใน
สิ่งนั้น
นิโรธธัมมสูตรที่ 12 จบ
อุปนิสินนวรรคที่ 4 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. มารสูตร 2. มารธัมมสูตร
3. อนิจจสูตร 4. อนิจจธัมมสูตร
5. ทุกขสูตร 6. ทุกขธัมมสูตร
7. อนัตตสูตร 8. อนัตตธัมมสูตร
9. ขยธัมมสูตร 10. วยธัมมสูตร
11. สมุทยธัมมสูตร 12. นิโรธธัมมสูตร
ราธสังยุต จบ
