พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [1. นิทานสังยุต]
9. อันตรเปยยาล 2-12. ทุติยสัตถุสุตตาทิทสกะ
2-12. สิกขาสุตตาทิเปยยาลเอกาทสกะ
ว่าด้วยพระสูตร 11 สูตรที่ละไว้มีสิกขาสูตรเป็นต้น
(2) ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นชราและมรณะตามความเป็นจริง
พึงกระทำการศึกษาเพื่อรู้ชราและมรณะตามความเป็นจริง
สูตรที่ 2 จบ
[เนื้อความที่ละไว้บัณฑิตพึงกระทำกิจในอริยสัจ 4 ทุก ๆ สูตร]
(3) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียร ...
สูตรที่ 3 จบ
(4) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความพอใจ ...
สูตรที่ 4 จบ
(5) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความอุตสาหะ ...
สูตรที่ 5 จบ
(6) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความความเพียรไม่
ถอยกลับ ...
สูตรที่ 6 จบ
(7) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียรเครื่องเผา
กิเลส ...
สูตรที่ 7 จบ
(8) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียรอย่างกล้าหาญ ...
สูตรที่ 8 จบ
(9) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียรติดต่อ ...
สูตรที่ 9 จบ
(10) บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงตั้งสติ ...
สูตรที่ 10 จบ