เมนู

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [1. นิทานสังยุต]
9. อันตรเปยยาล 2-11. ชาติสุตตาทิทสกะ รวมวรรคที่มีในสังยุต

2-11. ชาติสุตตาทิทสกะ
ว่าด้วยพระสูตร 10 สูตรมีชาติสูตรเป็นต้น

[72] (2) ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
ฯลฯ ไม่รู้ชัดชาติ ฯลฯ

(3) ไม่รู้ชัดภพ ... สูตรที่ 3 จบ
(4) ไม่รู้ชัดอุปาทาน ... สูตรที่ 4 จบ
(5) ไม่รู้ชัดตัณหา ... สูตรที่ 5 จบ
(6) ไม่รู้ชัดเวทนา ... สูตรที่ 6 จบ
(7) ไม่รู้ชัดผัสสะ ... สูตรที่ 7 จบ
(8) ไม่รู้ชัดสฬายตนะ ... สูตรที่ 8 จบ
(9) ไม่รู้ชัดนามรูป ... สูตรที่ 9 จบ
(10) ไม่รู้ชัดวิญญาณ ... สูตรที่ 10 จบ

(11) สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง ไม่รู้ชัดสังขารทั้งหลาย ไม่รู้ชัดความ
เกิดแห่งสังขาร ไม่รู้ชัดความดับแห่งสังขาร ไม่รู้ชัดปฏิปทาที่ให้ถึงความดับแห่งสังขาร
ฯลฯ ทั้งท่านเหล่านั้นก็ทำให้แจ้ง ฯลฯ ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง เข้าถึงอยู่ในปัจจุบัน”

สูตรที่ 11 จบ
สมณพราหมณวรรคที่ 8 จบ

รวมความที่มีในวรรคนี้
พระผู้มีพระภาคตรัสปัจจยาการ 11
โดยจำแนกปัจจยาการหนึ่ง ๆ ตามแบบอริยสัจ 4
สมณพราหมณวรรคที่ 8 รวมอยู่ในนิทานสังยุต

รวมวรรคที่มีในสังยุตนี้ คือ

1. พุทธวรรค 2. อาหารวรรค
3. ทสพลวรรค 4. กฬารขัตติยวรรค
5. คหปติวรรค 6. ทุกขวรรค
7. มหาวรรค 8. สมณพราหมณวรรค


พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [1. นิทานสังยุต]
9. อันตรเปยยาล 2-11. ทุติยสัตถุสุตตาทิทสกะ

9. อันตรเปยยาล
หมวดว่าด้วยพระสูตรที่มีเนื้อความละไว้ในระหว่าง

1. สัตถุสูตร
ว่าด้วยศาสดา

[73] พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ... เขตกรุงสาวัตถี ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาค...
“ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นชราและมรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหา
ศาสดา เพื่อรู้ชราและมรณะตามความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นความเกิดแห่งชราและ
มรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหาศาสดา เพื่อรู้ความเกิดแห่งชราและมรณะตาม
ความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหา
ศาสดา เพื่อรู้ความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นปฏิปทาที่
ให้ถึงความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหาศาสดา เพื่อรู้ปฏิปทา
ที่ให้ถึงความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง” (สุตตันตะเป็นอย่างเดียวกัน)

สัตถุสูตรที่ 1 จบ
[เนื้อความที่ละไว้ทั้งหมดก็ขยายความเหมือนอย่างนี้]

2-11. ทุติยสัตถุสุตตาทิทสกะ
ว่าด้วยพระสูตร 10 สูตรมีทุติยสัตถุสูตรเป็นต้น

(2) “ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นชาติตามความเป็นจริง” ...
สูตรที่ 2 จบ
(3) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นภพตามความเป็นจริง” ...
สูตรที่ 3 จบ
(4) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นอุปาทานตามความเป็นจริง” ...
สูตรที่ 4 จบ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 16 หน้า :157 }