พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ [1. มูลปริยายวรรค] 7. วัตถูปมสูตร
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละอติมานะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'มทะ เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละมทะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้
ภิกษุนั้นรู้ชัดดังนี้ว่า 'ปมาทะ เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละปมาทะอันเป็น
อุปกิเลสแห่งจิตได้
[73] ภิกษุทั้งหลาย ในกาลใด ภิกษุรู้ชัดดังนี้ว่า
'อภิชฌาวิสมโลภะ เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละอภิชฌาวิสมโลภะอันเป็น
อุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'พยาบาท เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละพยาบาทอันเป็น
อุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'โกธะ เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละโกธะอันเป็นอุปกิเลส
แห่งจิตได้ ... 'อุปนาหะ เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละอุปนาหะอันเป็นอุปกิเลส
แห่งจิตได้ ... 'มักขะ เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละมักขะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้
... 'ปฬาสะ เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละปฬาสะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ...
'อิสสา เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละอิสสาอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'มัจฉริยะ
เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละมัจฉริยะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'มายา เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละมายาอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'สาเถยยะ เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละสาเถยยะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'ถัมภะ เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละถัมภะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'สารัมภะ เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละสารัมภะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'มานะ เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละมานะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'อติมานะ เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละอติมานะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้ ... 'มทะ เป็น
อุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละมทะอันเป็นอุปกิเลสแห่งจิตได้
ภิกษุผู้รู้ชัดดังนี้ว่า 'ปมาทะ เป็นอุปกิเลสแห่งจิต' แล้วจึงละปมาทะอันเป็น
อุปกิเลสแห่งจิตได้
[74] ในกาลนั้น ภิกษุนั้นจะมีความเลื่อมใสแน่วแน่ในพระพุทธเจ้าว่า 'แม้
เพราะเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง
