เมนู

พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ [5. จูฬยมกวรรค] 3. มหาเวทัลลสูตร

"สัมมาทิฏฐิ1ซึ่งมีเจโตวิมุตติเป็นผล และมีเจโตวิมุตติเป็นผลานิสงส์ มีปัญญา-
วิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ เพราะมีองค์ธรรมเท่าไรสนับสนุน"
"สัมมาทิฏฐิซึ่งมีเจโตวิมุตติเป็นผล และมีเจโตวิมุตติเป็นผลานิสงส์ มีปัญญา-
วิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ เพราะมีองค์ธรรม 5 ประการ
สนับสนุน คือ
1. มีศีล2สนับสนุน
2. มีสุตะ3สนับสนุน
3. มีสากัจฉา4สนับสนุน
4. มีสมถะ5สนับสนุน
5. มีวิปัสสนา6สนับสนุน
สัมมาทิฏฐิซึ่งมีเจโตวิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ มีปัญญา-
วิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ เพราะมีองค์ธรรม 5 ประการ
นี้แลสนับสนุน"

เชิงอรรถ :
1 สัมมาทิฏฐิ ในที่นี้หมายถึงอรหัตตมัคคสัมมาทิฏฐิ (ม.มู.อ. 2/452/254)
2 ศีล ในที่นี้หมายถึงปาริสุทธิศีล 4 เพราะปาริสุทธิศีล 4 เป็นปทัฏฐานแห่งการบรรลุอริยมรรค (ม.มู.อ.
2/452/254, ม.มู.ฏีกา 2/452/326)
3 สุตะ ในที่นี้หมายถึงการฟังธรรมที่เป็นสัปปายะ มีความหมายเท่ากับปรโตโฆสะ (ม.มู.อ. 2/452/254)
4 สากัจฉา หมายถึงการปรับกัมมัฏฐานให้เกิดความเหมาะสม (ม.มู.อ. 2/452/254)
5 สมถะ หมายถึงสมาบัติที่เป็นพื้นฐานแห่งวิปัสสนา (ม.มู.อ. 2/452/254)
6 วิปัสสนา หมายถึงอนุปัสสนา 7 ประการ (ม.มู.อ. 2/452/255)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 12 หน้า :492 }