พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ [3. โอปัมมวรรค] 4. รถวินีตสูตร

เมื่อผมถามท่านว่า 'ท่านประพฤติพรหมจรรย์ในพระผู้มีพระภาคเพื่อกังขา-
วิตรณวิสุทธิหรือ' ท่านก็ตอบผมว่า 'ข้อนี้หามิได้'
... เพื่อมัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิหรือ' ...
... เพื่อปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิหรือ' ...
เมื่อผมถามท่านว่า 'ท่านประพฤติพรหมจรรย์ในพระผู้มีพระภาคเพื่อญาณ-
ทัสสนวิสุทธิหรือ' ท่านก็ตอบผมว่า 'ข้อนี้ หามิได้'
เมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านประพฤติพรหมจรรย์ในพระผู้มีพระภาคเพื่ออะไรกันเล่า"
"ท่านผู้มีอายุ ผมประพฤติพรหมจรรย์ในพระผู้มีพระภาคเพื่ออนุปาทา-
ปรินิพพาน1"
"สีลวิสุทธิ เป็นอนุปาทาปรินิพพานหรือ"
"ข้อนี้ หามิได้"
"จิตตวิสุทธิ เป็นอนุปาทาปรินิพพานหรือ"
"ข้อนี้ หามิได้"
"ทิฏฐิวิสุทธิ เป็นอนุปาทาปรินิพพานหรือ"
"ข้อนี้ หามิได้"
"กังขาวิตรณวิสุทธิ เป็นอนุปาทาปรินิพพานหรือ"
"ข้อนี้ หามิได้"
"มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ เป็นอนุปาทาปรินิพพานหรือ"
"ข้อนี้ หามิได้"

เชิงอรรถ :
1 อนุปาทาปรินิพพาน หมายถึงปรินิพพานที่หาปัจจัยปรุงแต่งมิได้ แต่ในที่นี้ พระเถระหมายเอาสภาวะ
เป็นที่สุด เป็นเงื่อนปลาย เป็นที่จบการประพฤติพรหมจรรย์ของท่านผู้ถืออปัจจยปรินิพพาน (ม.มู.อ.
2/258/63-64)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 12 หน้า :279 }