พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ [1. มูลปริยายวรรค]
10. มหาสติปัฏฐานสูตร
ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน
หมวดนิวรณ์
[115] ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่ อย่างไร
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลาย คือ นิวรณ์ 5
ประการอยู่
ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลาย คือ นิวรณ์ 5 ประการอยู่ อย่างไร
คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1. เมื่อกามฉันทะภายในมีอยู่ ก็รู้ชัดว่า 'กามฉันทะภายในของเรามีอยู่'
หรือเมื่อกามฉันทะภายในไม่มี ก็รู้ชัดว่า 'กามฉันทะภายในของเรา
ไม่มี' การเกิดขึ้นแห่งกามฉันทะที่ยังไม่เกิดขึ้นมีได้ด้วยเหตุใด ก็รู้ชัด
เหตุนั้น การละกามฉันทะที่เกิดขึ้นแล้วมีได้ด้วยเหตุใด ก็รู้ชัดเหตุนั้น
และกามฉันทะที่ละได้แล้วจะไม่เกิดขึ้นต่อไปอีกด้วยเหตุใด ก็รู้ชัดเหตุนั้น
2. เมื่อพยาบาทภายในมีอยู่ ก็รู้ชัดว่า 'พยาบาทภายในของเรามีอยู่'
หรือเมื่อพยาบาทภายในไม่มี ก็รู้ชัดว่า 'พยาบาทภายในของเรา
ไม่มี' การเกิดขึ้นแห่งพยาบาทที่ยังไม่เกิดขึ้นมีได้ด้วยเหตุใด ก็รู้ชัด
เหตุนั้น การละพยาบาทที่เกิดขึ้นแล้วมีได้ด้วยเหตุใด ก็รู้ชัด
เหตุนั้น และพยาบาทที่ละได้แล้วจะไม่เกิดขึ้นต่อไปอีกด้วยเหตุใด
ก็รู้ชัดเหตุนั้น
3. เมื่อถีนมิทธะภายในมีอยู่ ก็รู้ชัดว่า 'ถีนมิทธะภายในของเรามีอยู่'
หรือเมื่อถีนมิทธะภายในไม่มี ก็รู้ชัดว่า 'ถีนมิทธะภายในของเรา
ไม่มี' การเกิดขึ้นแห่งถีนมิทธะที่ยังไม่เกิดขึ้นมีได้ด้วยเหตุใด ก็รู้ชัด
เหตุนั้น การละถีนมิทธะที่เกิดขึ้นแล้วมีได้ด้วยเหตุใด ก็รู้ชัด
เหตุนั้น และถีนมิทธะที่ละได้แล้วจะไม่เกิดขึ้นต่อไปอีกด้วยเหตุใด
ก็รู้ชัดเหตุนั้น
