พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [11. ทสุตตรสูตร] ธรรม 6 ประการ
(ช) ธรรม 6 ประการที่ควรให้เกิดขึ้น คืออะไร
คือ สตตวิหารธรรม1 (ธรรมเป็นเครื่องอยู่เป็นนิตย์ของพระขีณาสพ) 6 ได้แก่
1. เห็นรูปทางตาแล้ว เป็นผู้ไม่ดีใจ ไม่เสียใจ มีอุเบกขา มี
สติสัมปชัญญะอยู่
2. ฟังเสียงทางหู ...
3. ดมกลิ่นทางจมูก ...
4. ลิ้มรสทางลิ้น ...
5. ถูกต้องโผฏฐัพพะทางกาย ...
6. รู้แจ้งธรรมารมณ์ทางใจแล้ว เป็นผู้ไม่ดีใจ ไม่เสียใจ มีอุเบกขา
มีสติสัมปชัญญะอยู่
นี้ คือธรรม 6 ประการที่ควรให้เกิดขึ้น
(ฌ) ธรรม 6 ประการที่ควรรู้ยิ่ง คืออะไร
คือ อนุตตริยะ2 (ยอดเยี่ยม) 6 ได้แก่
1. ทัสสนานุตตริยะ (การเห็นอันยอดเยี่ยม)
2. สวนานุตตริยะ (การฟังอันยอดเยี่ยม)
3. ลาภานุตตริยะ (การได้อันยอดเยี่ยม)
4. สิกขานุตตริยะ (การศึกษาอันยอดเยี่ยม)
5. ปาริจริยานุตตริยะ (การบำรุงอันยอดเยี่ยม)
6. อนุสสตานุตตริยะ (การระลึกอันยอดเยี่ยม)
นี้ คือธรรม 6 ประการที่ควรรู้ยิ่ง
(ญ) ธรรม 6 ประการที่ควรทำให้แจ้ง คืออะไร
คือ อภิญญา 6 ได้แก่
1. ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ ย่อมแสดงฤทธิ์ได้หลายอย่าง คือ คนเดียว
แสดงเป็นหลายคนก็ได้ หลายคนแสดงเป็นคนเดียวก็ได้ แสดง
ให้ปรากฏ หรือแสดงให้หายไปก็ได้ ทะลุฝา กำแพง (และ)ภูเขา
