เมนู

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [11. ทสุตตรสูตร] ธรรม 1 ประการ

11. ทสุตตรสูตร
ว่าด้วยธรรม 1 ถึง 10 ประการ

[350] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ประมาณ 500 รูป
ประทับอยู่ที่ฝั่งสระโบกขรณีชื่อคัคครา เขตกรุงจัมปา ณ ที่นั้น ท่านพระสารีบุตร
เรียกภิกษุทั้งหลายมากล่าวว่า “ท่านภิกษุทั้งหลาย” ภิกษุเหล่านั้นรับคำแล้ว
ท่านพระสารีบุตรจึงกล่าวว่า
“เราจักกล่าวทสุตตรสูตร
อันเป็นธรรมเครื่องปลดเปลื้องกิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งปวง
เพื่อบรรลุถึงพระนิพพาน เพื่อทำที่สุดทุกข์”

ธรรม 1 ประการ

[351] ธรรม 1 ประการที่มีอุปการะมาก___ธรรม 1 ประการที่ควรเจริญ
ธรรม 1 ประการที่ควรกำหนดรู้___ธรรม 1 ประการที่ควรละ
ธรรม 1 ประการที่เป็นไปในฝ่ายเสื่อม___ธรรม 1 ประการที่เป็นไปในฝ่าย
คุณวิเศษ
ธรรม 1 ประการที่แทงตลอดได้ยาก___ธรรม 1 ประการที่ควรให้เกิดขึ้น
ธรรม 1 ประการที่ควรรู้ยิ่ง___ธรรม 1 ประการที่ควรทำให้แจ้ง

(ก) ธรรม 1 ประการที่มีอุปการะมาก คืออะไร
คือ ความไม่ประมาทในกุศลธรรมทั้งหลาย
นี้ คือธรรม 1 ประการที่มีอุปการะมาก
(ข) ธรรม 1 ประการที่ควรเจริญ คืออะไร
คือ กายคตาสติ1 สหรคตด้วยความสำราญ
นี้ คือธรรม 1 ประการที่ควรเจริญ

เชิงอรรถ :
1 ดูเทียบ องฺ.เอกก. (แปล) 20/563/51

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 11 หน้า :367 }