พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [10. สังคีติสูตร] สังคีติหมวด 7
5. เป็นผู้ปรารภความเพียร 6. เป็นผู้มีสติมั่นคง
7. เป็นผู้มีปัญญา
6
สัปปุริสธรรม1 7
ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้
1. เป็นธัมมัญญ (ผู้รู้จักเหตุ)
2. เป็นอัตถัญญ (ผู้รู้จักผล)
3. เป็นอัตตัญญ (ผู้รู้จักตน)
4. เป็นมัตตัญญ (ผู้รู้จักประมาณ)
5. เป็นกาลัญญ (ผู้รู้จักกาลเวลา)
6. เป็นปริสัญญ (ผู้รู้จักชุมชน)
7. เป็นปุคคลัญญ (ผู้รู้จักบุคคล)
7
[331] นิททสวัตถุ2(เหตุให้ได้ชื่อว่าผู้มีอายุไม่ถึง 10 ปี) 7
ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้
1. เป็นผู้มีฉันทะอย่างแรงกล้าในการสมาทานสิกขา3 และไม่ปราศจาก
ความรักในการสมาทานสิกขาต่อไป4
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [10. สังคีติสูตร] สังคีติหมวด 7
2. เป็นผู้มีฉันทะอย่างแรงกล้าในการใคร่ครวญธรรม1 และไม่ปราศจาก
ความรักในการใคร่ครวญธรรมต่อไป
3. เป็นผู้มีฉันทะอย่างแรงกล้าในการกำจัดความอยาก2 และไม่ปราศจาก
ความรักในการกำจัดความอยากต่อไป
4. เป็นผู้มีฉันทะอย่างแรงกล้าในการหลีกเร้น และไม่ปราศจากความรักใน
การหลีกเร้นต่อไป
5. เป็นผู้มีฉันทะอย่างแรงกล้าในการปรารภความเพียร และไม่ปราศจาก
ความรักในการปรารภความเพียรต่อไป
6. เป็นผู้มีฉันทะอย่างแรงกล้าในสติปัญญาเป็นเครื่องรักษาตน3 และไม่ปราศจาก
ความรักในสติปัญญาเป็นเครื่องรักษาตนต่อไป
7. เป็นผู้มีฉันทะอย่างแรงกล้าในการแทงตลอดด้วยทิฏฐิ4 และไม่ปราศจาก
ความรักในการแทงตลอดด้วยทิฏฐิต่อไป
8
สัญญา5 7
1. อนิจจสัญญา (กำหนดหมายความไม่เที่ยงแห่งสังขาร)
2. อนัตตสัญญา (กำหนดหมายความเป็นอนัตตาแห่งธรรมทั้งปวง)
