‘‘สุราเมรยปานญฺจ , โย นโร อนุยุญฺชติ;

อิเธว เมโส โลกสฺมิํ, มูลํ ขณติ อตฺตโนฯ

[248]

‘‘เอวํ โภ ปุริส ชานาหิ, ปาปธมฺมา อสญฺญตา;

มา ตํ โลโภ อธมฺโม จ, จิรํ ทุกฺขาย รนฺธยุ’’นฺติฯ

ตตฺถ โย ปาณมติปาเตตีติ โย สาหตฺถิกาทีสุ ฉสุ ปโยเคสุ เอกปโยเคนาปิ ปรสฺส ชีวิตินฺทฺริยํ อุปจฺฉินฺทติฯ มุสาวาทนฺติ ปเรสํ อตฺถภญฺชนกํ มุสาวาทญฺจ ภาสติฯ โลเก อทินฺนมาทิยตีติ อิมสฺมิํ สตฺตโลเก เถยฺยาวหาราทีสุ เอเกนปิ อวหาเรน ปรปริคฺคหิตํ อาทิยติฯ ปรทารญฺจ คจฺฉตีติ ปรสฺส รกฺขิตโคปิเตสุ ภณฺเฑสุ อปรชฺฌนฺโต อุปฺปถจารํ จรติฯ สุราเมรยปานนฺติ ยสฺส กสฺสจิ สุราย เจว เมรยสฺส จ ปานํฯ อนุยุญฺชตีติ เสวติ พหุลีกโรติฯ มูลํ ขณตีติ ติฏฺฐตุ ปรโลโก, โส ปน ปุคฺคโล อิธ โลกสฺมิํเยว เยน เขตฺตวตฺถุอาทินา มูเลน ปติฏฺฐเปยฺย, ตมฺปิ อฏฺฐเปตฺวา วา วิสฺสชฺเชตฺวา วา สุรํ ปิวนฺโต อตฺตโน มูลํ ขณติ, อนาโถ กปโณ หุตฺวา วิจรติฯ เอวํ, โภติ ปญฺจทุสฺสีลฺยกมฺมการกํ ปุคฺคลํ อาลปติฯ ปาปธมฺมาติ ลามกธมฺมาฯ อสญฺญตาติ กายสญฺญตาทิรหิตาฯ อเจตสาติปิ ปาโฐ, อจิตฺตกาติ อตฺโถฯ โลโภ อธมฺโม จาติ โลโภ เจว โทโส จฯ อุภยมฺปิ เหตํ อกุสลเมวฯ จิรํ ทุกฺขาย รนฺธยุนฺติ จิรกาลํ นิรยทุกฺขาทีนํ อตฺถาย ตํ เอเต ธมฺมา มา รนฺเธนฺตุ มา มตฺเถนฺตูติ อตฺโถฯ

เทสนาวสาเน เต ปญฺจ อุปาสกา โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหิํสุ, สมฺปตฺตานมฺปิ สาตฺถิกา ธมฺมเทสนา อโหสีติฯ

ปญฺจอุปาสกวตฺถุ สตฺตมํฯ

8. ติสฺสทหรวตฺถุ

ททาติ เวติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต ติสฺสทหรํ นาม อารพฺภ กเถสิฯ