เตน โสติ เตน การเณน โส ปุคฺคโล ปณฺฑิโต วาปิ โหติ ปณฺฑิตสทิโส วาฯ โส หิ ‘‘พาโล อห’’นฺติ ชานมาโน อญฺญํ ปณฺฑิตํ อุปสงฺกมนฺโต ปยิรุปาสนฺโต เตน ปณฺฑิตภาวตฺถาย โอวทิยมาโน อนุสาสิยมาโน ตํ โอวาทํ คณฺหิตฺวา ปณฺฑิโต วา โหติ ปณฺฑิตตโร วาฯ ส เว พาโลติ โย จ พาโล สมาโน ‘‘โก อญฺโญ มยา สทิโส พหุสฺสุโต วา ธมฺมกถิโก วา วินยธโร วา ธุตงฺคธโร วา อตฺถี’’ติ เอวํ ปณฺฑิตมานี โหติฯ โส อญฺญํ ปณฺฑิตํ อนุปสงฺกมนฺโต อปยิรุปาสนฺโต เนว ปริยตฺติํ อุคฺคณฺหาติ, น ปฏิปตฺติํ ปูเรติ, เอกนฺตพาลภาวเมว ปาปุณาติฯ โส คณฺฐิเภทกโจโร วิยฯ เตน วุตฺตํ ‘‘ส เว ‘พาโล’ติ วุจฺจตี’’ติฯ

เทสนาปริโยสาเน อิตรสฺส ญาตเกหิ สทฺธิํ มหาชโน โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณีติฯ

คณฺฐิเภทกโจรวตฺถุ จตุตฺถํฯ

5. อุทายิตฺเถรวตฺถุ

ยาวชีวมฺปิ เจ พาโลติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต อุทายิตฺเถรํ อารพฺภ กเถสิฯ

โส กิร มหาเถเรสุ ปฏิกฺกนฺเตสุ ธมฺมสภํ คนฺตฺวา ธมฺมาสเน นิสีทิฯ อถ นํ เอกทิวสํ อาคนฺตุกา ภิกฺขู ทิสฺวา ‘‘อยํ พหุสฺสุโต มหาเถโร ภวิสฺสตี’’ติ มญฺญมานา ขนฺธาทิปฏิสํยุตฺตํ ปญฺหํ ปุจฺฉิตฺวา กิญฺจิ อชานมานํ ‘‘โก เอโส, พุทฺเธหิ สทฺธิํ เอกวิหาเร วสมาโน ขนฺธธาตุอายตนมตฺตมฺปิ น ชานาตี’’ติ ครหิตฺวา ตํ ปวตฺติํ ตถาคตสฺส อาโรเจสุํฯ สตฺถา เตสํ ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมํ คาถมาห –

[64]

‘‘ยาวชีวมฺปิ เจ พาโล, ปณฺฑิตํ ปยิรุปาสติ;

น โส ธมฺมํ วิชานาติ, ทพฺพี สูปรสํ ยถา’’ติฯ