เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ทุติยคาถาสังคณิกะ] 3. ปาจิตติยะ
ตอบ : เพราะสวดสมนุภาสน์ครบ 3 ครั้ง ต้องอาบัติ 3
เพราะการกล่าวเป็นปัจจัย ต้องอาบัติ 6
ภิกษุเคี้ยวต้องอาบัติ 3 เพราะโภชนะเป็นปัจจัย ต้องอาบัติ 5

ฐานะแห่งยาวตติยกาบัติ เป็นต้น
ถาม : ยาวตติยกาบัติทั้งหมดย่อมถึงฐานะเท่าไร
อาบัติมีแก่คนกี่พวก และอธิกรณ์มีแก่คนกี่พวก
ตอบ : ยาวตติยกาบัติทั้งหมดย่อมถึงฐานะ 5
อาบัติมีแก่สหธรรมิก 5 และอธิกรณ์มีแก่สหธรรมิก 5

วินิจฉัย เป็นต้น
ถาม : วินิจฉัยมีแก่คนกี่พวก การระงับมีแก่คนกี่พวก
บุคคลกี่พวกไม่ต้องอาบัติ และภิกษุย่อมงามด้วยฐานะเท่าไร
ตอบ : วินิจฉัยมีแก่สหธรรมิก 5 การระงับมีแก่
สหธรรมิก 5 ไม่ต้องอาบัติ และภิกษุย่อมงามด้วย 3 ฐานะ

อาบัติทางกายในราตรี เป็นต้น
ถาม : อาบัติทางกายในกลางคืนมีเท่าไร อาบัติทางกาย
ในกลางวันมีเท่าไร ภิกษุเพ่งดูต้องอาบัติเท่าไร
เพราะบิณฑบาตเป็นปัจจัย ต้องอาบัติเท่าไร
ตอบ : อาบัติทางกายในกลางคืนมี 2 อาบัติทางกาย
ในกลางวันมี 2 ภิกษุเพ่งดูต้องอาบัติกองเดียว
เพราะบิณฑบาตเป็นปัจจัย ต้องอาบัติกองเดียว

ภิกษุที่สงฆ์ยกวัตร เป็นต้น
ถาม : ภิกษุเห็นอานิสงส์เท่าไรจึงแสดงเพราะเชื่อคนอื่น
ภิกษุถูกยกวัตรตรัสไว้เท่าไร ความประพฤติชอบมีเท่าไร

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :684 }