เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [อุปาลิปัญจกะ] 7. มุสาวาทวรรค
1. ไม่รู้อาบัติและอนาบัติ
2. ไม่รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก
3. ไม่รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ
4. ไม่รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ
5. ไม่รู้อาบัติที่ทำคืนได้และทำคืนไม่ได้
อุบาลี ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 5 นี้แล สงฆ์ไม่ควรให้คำซักถาม

องค์ของภิกษุผู้ควรให้คำซักถาม
อุบาลี ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 5 สงฆ์ควรให้คำซักถาม องค์ 5 คือ
1. รู้อาบัติและอนาบัติ
2. รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก
3. รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ
4. รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ
5. รู้อาบัติที่ทำคืนได้และทำคืนไม่ได้
อุบาลี ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 5 นี้แล สงฆ์ควรให้คำซักถาม”

ภิกษุต้องอาบัติด้วยอาการ 5 อย่าง
[447] ท่านพระอุบาลีทูลถามว่า “ภิกษุต้องอาบัติด้วยอาการเท่าไรหนอแล
พระพุทธเจ้าข้า”
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “อุบาลี ภิกษุต้องอาบัติด้วยอาการ 5 อย่าง คือ

1. เพราะไม่ละอาย 2. เพราะไม่รู้
3. เพราะสงสัยแล้วขืนทำ 4. เพราะสำคัญในของที่ไม่ควร
ว่าควร
5. เพราะสำคัญในของที่ควรว่าไม่ควร

อุบาลี ภิกษุต้องอาบัติด้วยอาการ 5 นี้แล

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :630 }