พระวินัยปิฎก ปริวาร [อุปาลิปัญจกะ] 7. มุสาวาทวรรค
หัวข้อประจำวรรค
ภิกษุถืออยู่ป่า ถือเที่ยวบิณฑบาต ถือผ้าบังสุกุล ถืออยู่โคนไม้
ถืออยู่ป่าช้า ถืออยู่ในที่กลางแจ้ง ถือทรงผ้า 3 ผืน
ถือเที่ยวตามแถว ถือการนั่ง ถืออยู่ในอาสนะตามที่จัดไว้
ถือนั่งฉัน ณ อาสนะแห่งเดียว ถือการห้ามภัตรที่เขานำมาถวาย
เมื่อภายหลัง ถือฉันเฉพาะในบาตร
7. มุสาวาทวรรค
หมวดว่าด้วยมุสาวาท
[444] ท่านพระอุบาลีทูลถามว่า มุสาวาทมีเท่าไรหนอแล พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า อุบาลี มุสาวาทนี้มี 5 อย่าง คือ
1. มุสาวาทที่ถึงขั้นอาบัติปาราชิกมีอยู่
2. มุสาวาทที่ถึงขั้นอาบัติสังฆาทิเสสมีอยู่
3. มุสาวาทที่ถึงขั้นอาบัติถุลลัจจัยมีอยู่
4. มุสาวาทที่ถึงขั้นอาบัติปาจิตตีย์มีอยู่
5. มุสาวาทที่ถึงขั้นอาบัติทุกกฏมีอยู่
อุบาลี มุสาวาทมี 5 อย่าง นี้แล
งดอุโบสถหรือปวารณา
[445] ท่านพระอุบาลีทูลถามว่า ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์เท่าไรหนอแล
งดอุโบสถหรือปวารณาในท่ามกลางสงฆ์ สงฆ์พึงกล่าวห้ามว่า พอที ภิกษุ อย่า
ทุ่มเถียงกัน อย่าทะเลาะกัน อย่าแก่งแย่งกัน อย่าวิวาทกัน ดังนี้ แล้วจึงทำ
อุโบสถหรือปวารณา พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า อุบาลี ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 5 งดอุโบสถหรือ
ปวารณาในท่ามกลางสงฆ์ สงฆ์พึงกล่าวห้ามว่า พอที ภิกษุ อย่าทุ่มเถียงกัน
