พระวินัยปิฎก ปริวาร [อธิกรณเภท] 10. สัตตสมถนานัตถาทิ
สติวินัย มีมูลเหตุ 4 อมูฬหวินัย มีมูลเหตุ 4 ปฏิญญาตกรณะ มีมูลเหตุ 2
คือ (1) ผู้แสดง (2) ผู้รับ เยภุยยสิกา มีมูลเหตุ 4 ตัสสปาปิยสิกา มีมูลเหตุ 4
ติณวัตถารกะ มีมูลเหตุ 4 คือ (1) ความพร้อมหน้าสงฆ์ (2) ความพร้อมหน้าธรรม
(3) ความพร้อมหน้าวินัย (4) ความพร้อมหน้าบุคคล
สมถะ 7 มีมูลเหตุ 26 นี้
ถาม : สมถะ 7 มีสมุฏฐาน 36 อะไรบ้าง
ตอบ : การประกอบ การกระทำ การเข้าถึง การขอร้อง กิริยาที่ยอมรับ ไม่
คัดค้าน กรรม คือ สติวินัย
การประกอบ การกระทำ การเข้าถึง การขอร้อง กิริยาที่ยอมรับ ไม่คัดค้าน
กรรม คือ อมูฬหวินัย
การประกอบ การกระทำ การเข้าถึง การขอร้อง กิริยาที่ยอมรับ ไม่คัดค้าน
กรรม คือ ปฏิญญาตกรณะ
การประกอบ การกระทำ การเข้าถึง การขอร้อง กิริยาที่ยอมรับ ไม่คัดค้าน
กรรม คือ เยภุยยสิกา
การประกอบ การกระทำ การเข้าถึง การขอร้อง กิริยาที่ยอมรับ ไม่คัดค้าน
กรรม คือ ตัสสปาปิยสิกา
การประกอบ การกระทำ การเข้าถึง การขอร้อง กิริยาที่ยอมรับ ไม่คัดค้าน
กรรม คือ ติณวัตถารกะ
สมถะ 7 มีสมุฏฐาน 36 นี้
10. สัตตสมถนานัตถาทิ
ว่าด้วยสมถะ 7 มีอรรถต่างกัน เป็นต้น
[354] ถาม : ธรรมเหล่านี้คือ สัมมุขาวินัยก็ดี สติวินัยก็ดี มีอรรถต่างกัน มี
พยัญชนะต่างกัน หรือมีอรรถอย่างเดียวกัน แต่พยัญชนะต่างกัน
