เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 10. ทสกวาร

5. ปรับอาบัติไม่ตามปฏิญญา 6. ไม่รู้อาบัติ
7. ไม่รู้มูลของอาบัติ 8. ไม่รู้เหตุเกิดอาบัติ
9. ไม่รู้การระงับอาบัติ 10. ไม่รู้ข้อปฏิบัติอันให้ถึงการระงับ
อาบัติ

พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้ฉลาด คือ

1. กำหนดที่สุดถ้อยคำของตน 2. กำหนดที่สุดถ้อยคำของผู้อื่น
3. กำหนดที่สุดถ้อยคำของตน 4. ปรับอาบัติตามธรรม
ทั้งกำหนดที่สุดถ้อยคำ
ของผู้อื่น แล้วปรับอาบัติ
5. ปรับอาบัติตามปฏิญญา 6. รู้อาบัติ
7. รู้มูลของอาบัติ 8. รู้เหตุเกิดอาบัติ
9. รู้การระงับอาบัติ 10. รู้ข้อปฏิบัติอันให้ถึงการระงับ
อาบัติ

พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 แม้อีกอย่าง ก็นับว่าเป็นผู้โง่เขลา คือ

1. ไม่รู้อธิกรณ์ 2. ไม่รู้มูลของอธิกรณ์
3. ไม่รู้เหตุเกิดอธิกรณ์ 4. ไม่รู้การระงับอธิกรณ์
5. ไม่รู้ข้อปฏิบัติอันให้ถึง 6. ไม่รู้วัตถุ
การระงับอธิกรณ์
7. ไม่รู้เหตุเค้ามูล 8. ไม่รู้บัญญัติ
9. ไม่รู้อนุบัญญัติ 10. ไม่รู้ถ้อยคำแห่งอนุสนธิ

พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้ฉลาด คือ

1. รู้อธิกรณ์ 2. รู้มูลของอธิกรณ์
3. รู้เหตุเกิดอธิกรณ์ 4. รู้การระงับอธิกรณ์
5. รู้ข้อปฏิบัติอันให้ถึง 6. รู้วัตถุ
การระงับอธิกรณ์


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :490 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 10. ทสกวาร
7. รู้เหตุเค้ามูล 8. รู้บัญญัติ
9. รู้อนุบัญญัติ 10. รู้ถ้อยคำแห่งอนุสนธิ
พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 ก็นับว่าเป็นผู้โง่เขลา คือ

1. ไม่รู้ญัตติ 2. ไม่รู้การตั้งญัตติ
3. ไม่ฉลาดในเบื้องต้น 4. ไม่ฉลาดในเบื้องปลาย
5. ไม่รู้กาล 6. ไม่รู้อาบัติและอนาบัติ
7. ไม่รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 8. ไม่รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติ
ไม่มีส่วนเหลือ
9. ไม่รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติ 10. ไม่ยึดถือ ไม่ใส่ใจ ไม่ใคร่ครวญ
ไม่ชั่วหยาบ ถ้อยคำที่สืบต่อจากอาจารย์.
ด้วยดี

พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 นับว่าเป็นผู้ฉลาด คือ

1. รู้ญัตติ 2. รู้การตั้งญัตติ
3. ฉลาดในเบื้องต้น 4. ฉลาดในเบื้องปลาย
5. รู้กาล 6. รู้อาบัติและอนาบัติ
7. รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 8. รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติ
ไม่มีส่วนเหลือ
9. รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติ 10. ยึดถือ ใส่ใจ ใคร่ครวญถ้อย
ไม่ชั่วหยาบ คำที่สืบต่อจากอาจารย์ด้วยดี

พระวินัยธรประกอบด้วยองค์ 10 ก็นับว่าเป็นผู้โง่เขลา คือ

1. ไม่รู้อาบัติและอนาบัติ 2. ไม่รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก
3. ไม่รู้อาบัติมีส่วนเหลือและ 4. ไม่รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติ
อาบัติไม่มีส่วนเหลือ ไม่ชั่วหยาบ
5. จำปาติโมกข์ทั้ง 2 6. ไม่รู้อาบัติและอนาบัติ
โดยพิสดารไม่ดี จำแนกไม่ดี


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :491 }