พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 7. สัตตกวาร
7. สัตตกวาร
ว่าด้วยหมวด 7
[327] อาบัติมี 7 กองอาบัติมี 7 วินีตวัตถุมี 7 สามีจิกรรมมี 7 ทำตาม
ปฏิญญาไม่ชอบธรรมมี 7 ทำตามปฏิญญาชอบธรรมมี 7 บุคคล 7 จำพวก
ภิกษุไปด้วยสัตตาหกรณียะไม่ต้องอาบัติ ทรงวินัยมีอานิสงส์ 7 สิกขาบทที่ว่าด้วย
อย่างยิ่งมี 7 เพราะอรุณขึ้นไปสิ่งของเป็นนิสสัคคีย์มี 7 สมถะมี 7 กรรมมี 7
ข้าวเปลือกดิบมี 7 สร้างกุฎีด้านกว้างภายใน 7 คืบ คณโภชนะมีอนุบัญญัติ 7
ภิกษุรับประเคนเภสัชแล้วเก็บไว้ฉันได้ 7 วันเป็นอย่างยิ่ง ภิกษุถือเอาจีวรที่ทำเสร็จ
แล้วหลบหนีไป เก็บจีวรที่ทำเสร็จแล้วหลบหนีไป ภิกษุไม่เห็นอาบัติ ภิกษุเห็นอาบัติ
ภิกษุทำคืนอาบัติ การงดปาติโมกข์ไม่ชอบธรรมมี 7 การงดปาติโมกข์ชอบธรรมมี 7
ว่าด้วยองค์ของพระวินัยธร1
ภิกษุประกอบด้วยองค์ 7 เป็นพระวินัยธรได้ คือ
1. รู้อาบัติ 2. รู้อนาบัติ
3. รู้อาบัติเบา 4. รู้อาบัติหนัก
5. มีศีล สำรวมด้วยการสังวรในปาติโมกข์ เพียบพร้อมด้วยอาจาระ
และโคจร มีปกติเห็นภัยในโทษแม้เล็กน้อย สมาทานศึกษาอยู่ใน
สิกขาบททั้งหลาย
6. ได้ฌาน 4 อันมีในจิตยิ่ง ซึ่งเป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน ตาม
ความปรารถนา ได้โดยไม่ยาก ได้โดยไม่ลำบาก
7. ทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันไม่มีอาสวะ เพราะอาสวะ
สิ้นไปด้วยปัญญาอันยิ่งเอง เข้าถึงอยู่ในปัจจุบัน
เชิงอรรถ :
1 องฺ.สตฺตก. (แปล) 23/75-82/171-178
