พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 4. จตุกกวาร
อาบัติที่ภิกษุต้องอยู่จึงแสดง แสดงอยู่จึงต้อง มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องอยู่จึงออก ออกอยู่จึงต้อง มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยกรรม ออกด้วยสิ่งมิใช่กรรม มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยสิ่งมิใช่กรรม ออกด้วยกรรม มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยกรรม ออกด้วยกรรม มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยสิ่งมิใช่กรรม ออกด้วยสิ่งมิใช่กรรม มีอยู่
ว่าด้วยอนริยโวหาร เป็นต้น
โวหารของอนารยชนมี 4 อย่าง คือ
1. ไม่ได้เห็น กล่าวว่าได้เห็น 2. ไม่ได้ยิน กล่าวว่าได้ยิน
3. ไม่ทราบ กล่าวว่าทราบ 4. ไม่รู้ กล่าวว่ารู้
โวหารของอารยชนมี 4 อย่าง คือ
1. ไม่ได้เห็น กล่าวว่าไม่ได้เห็น 2. ไม่ได้ยิน กล่าวว่าได้ยิน
3. ไม่ทราบ กล่าวว่าทราบ 4. ไม่รู้ กล่าวว่ารู้
โวหารของอนารยชนแม้อีก 4 อย่าง คือ
1. ได้เห็น กล่าวว่าไม่ได้เห็น 2. ได้ยิน กล่าวว่าไม่ได้ยิน
3. ทราบ กล่าวว่าไม่ทราบ 4. รู้ กล่าวว่าไม่รู้
โวหารของอารยชนมี 4 อย่าง คือ
1. ได้เห็น กล่าวว่าได้เห็น 2. ได้ยิน กล่าวว่าไม่ได้ยิน
3. ทราบ กล่าวว่าไม่ทราบ 4. รู้ กล่าวว่าไม่รู้
ว่าด้วยอาบัติปาราชิก
ปาราชิกของภิกษุ ทั่วไปกับภิกษุณีมี 4
ปาราชิกของภิกษุณี ไม่ทั่วไปกับภิกษุมี 4
