เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 4. จตุกกวาร
ไม่ให้นิสัย ไม่ให้โอกาส ไม่เชื่อถือคำให้การ ไม่ถาม 2 เรื่อง
ไม่ตอบ 2 เรื่อง
ไม่พึงให้ซักถาม ไม่สนทนา ไม่พึงอุปสมบท ไม่พึงให้นิสัย
ไม่พึงใช้สามเณรอุปัฏฐาก อุโบสถ 3 หมวด ปวารณา 3 หมวด
ผู้ไปเกิดในอบาย อกุศล กุศล ทุจริต สุจริต ติกโภชนะ
อสัทธรรม สมมติ ฐานวางเท้า สิ่งของถูเท้า
หัวข้อตามที่กล่าวมานี้ จัดเข้าในหมวด 3

4. จตุกกวาร
ว่าด้วยหมวด 4
[324] อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยวาจาของตน ออกด้วยวาจาของผู้อื่น มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยวาจาของผู้อื่น ออกด้วยวาจาของตน มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยวาจาของตน ออกด้วยวาจาของตน มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยวาจาของผู้อื่น ออกด้วยวาจาของผู้อื่น มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องทางกาย ออกทางวาจา มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องทางวาจา ออกทางกาย มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องทางกาย ออกทางกาย มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องทางวาจา ออกทางวาจา มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุหลับแล้วจึงต้อง ตื่นแล้วจึงออก มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุตื่นแล้วจึงต้อง หลับแล้วจึงออก มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุหลับแล้วจึงต้อง หลับแล้วจึงออก มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุตื่นแล้วจึงต้อง ตื่นแล้วจึงออก มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุไม่ตั้งใจจึงต้อง ตั้งใจจึงออก มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุตั้งใจจึงต้อง ไม่ตั้งใจจึงออก มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุไม่ตั้งใจจึงต้อง ไม่ตั้งใจจึงออก มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุตั้งใจจึงต้อง ตั้งใจจึงออก มีอยู่

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :451 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 4. จตุกกวาร
อาบัติที่ภิกษุต้องอยู่จึงแสดง แสดงอยู่จึงต้อง มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องอยู่จึงออก ออกอยู่จึงต้อง มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยกรรม ออกด้วยสิ่งมิใช่กรรม มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยสิ่งมิใช่กรรม ออกด้วยกรรม มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยกรรม ออกด้วยกรรม มีอยู่
อาบัติที่ภิกษุต้องด้วยสิ่งมิใช่กรรม ออกด้วยสิ่งมิใช่กรรม มีอยู่

ว่าด้วยอนริยโวหาร เป็นต้น
โวหารของอนารยชนมี 4 อย่าง คือ

1. ไม่ได้เห็น กล่าวว่าได้เห็น 2. ไม่ได้ยิน กล่าวว่าได้ยิน
3. ไม่ทราบ กล่าวว่าทราบ 4. ไม่รู้ กล่าวว่ารู้

โวหารของอารยชนมี 4 อย่าง คือ

1. ไม่ได้เห็น กล่าวว่าไม่ได้เห็น 2. ไม่ได้ยิน กล่าวว่าได้ยิน
3. ไม่ทราบ กล่าวว่าทราบ 4. ไม่รู้ กล่าวว่ารู้

โวหารของอนารยชนแม้อีก 4 อย่าง คือ

1. ได้เห็น กล่าวว่าไม่ได้เห็น 2. ได้ยิน กล่าวว่าไม่ได้ยิน
3. ทราบ กล่าวว่าไม่ทราบ 4. รู้ กล่าวว่าไม่รู้

โวหารของอารยชนมี 4 อย่าง คือ

1. ได้เห็น กล่าวว่าได้เห็น 2. ได้ยิน กล่าวว่าไม่ได้ยิน
3. ทราบ กล่าวว่าไม่ทราบ 4. รู้ กล่าวว่าไม่รู้

ว่าด้วยอาบัติปาราชิก
ปาราชิกของภิกษุ ทั่วไปกับภิกษุณีมี 4
ปาราชิกของภิกษุณี ไม่ทั่วไปกับภิกษุมี 4

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :452 }