เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 2. ทุกวาร
สมานสังวาสกภูมิมี 2 อย่าง คือ
1. ภิกษุทำตนให้เป็นสมานสังวาสด้วยตนเอง
2. สงฆ์พร้อมเพรียงกันรับภิกษุผู้ถูกลงอุกเขปนียกรรม เพราะไม่เห็นว่า
เป็นอาบัติ เพราะไม่ทำคืนอาบัติ หรือเพราะไม่สละทิฏฐิบาปเข้าหมู่

ว่าด้วยปาราชิก เป็นต้น
ปาราชิกมี 2 อย่าง คือ (1) ของภิกษุ (2) ของภิกษุณี
สังฆาทิเสสมี 2 อย่าง คือ (1) ของภิกษุ (2) ของภิกษุณี
ถุลลัจจัยมี 2 อย่าง คือ (1) ของภิกษุ (2) ของภิกษุณี
ปาจิตตีย์มี 2 อย่าง คือ (1) ของภิกษุ (2) ของภิกษุณี
ปาฏิเทสนียะมี 2 อย่าง คือ (1) ของภิกษุ (2) ของภิกษุณี
ทุกกฏมี 2 อย่าง คือ (1) ของภิกษุ (2) ของภิกษุณี
ทุพภาสิตมี 2 อย่าง คือ (1) ของภิกษุ (2) ของภิกษุณี
อาบัติของภิกษุมี 7 อย่าง ของภิกษุณีก็มี 7 อย่าง
กองอาบัติของภิกษุมี 7 อย่าง ของภิกษุณีก็มี 7 อย่าง
สงฆ์แตกกันด้วยอาการ 2 อย่าง คือ (1) ด้วยกรรม (2) ด้วยการจับสลาก

ว่าด้วยบุคคล
บุคคล 2 จำพวก สงฆ์ไม่พึงให้อุปสมบท คือ
1. ผู้มีกาลบกพร่อง 2. ผู้มีอวัยวะบกพร่อง
บุคคลแม้อีก 2 จำพวก สงฆ์ไม่พึงให้อุปสมบท คือ
1. ผู้มีวัตถุวิบัติ 2. ผู้มีการกระทำเสียหาย
บุคคลแม้อีก 2 จำพวก สงฆ์ไม่พึงให้อุปสมบท คือ
1. ผู้ไม่บริบูรณ์ 2. ผู้บริบูรณ์ แต่ไม่ขออุปสมบท

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :429 }