พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 1. กัตถปัญญัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ์ 3. ปัตตวรรค
3. เทฺวภาคสิกขาบท ว่าด้วยการทำสันถัตโดยใช้ขนเจียมดำ 2 ส่วน
4. ฉัพพัสสสิกขาบท ว่าด้วยการเก็บสันถัตไว้ 6 ปี
5. นิสีทนสันถัตสิกขาบท ว่าด้วยการทำสันถัตสำหรับรองนั่ง
6. เอฬกโลมสิกขาบท ว่าด้วยการรับขนเจียม
7. เอฬกโธวาปนสิกขาบท ว่าด้วยการให้ซักขนเจียม
8. รูปิยสิกขาบท ว่าด้วยการรับรูปิยะ
9. รูปิยสังโวหารสิกขาบท ว่าด้วยการแลกเปลี่ยนรูปิยะ
10. กยวิกกยสิกขาบท ว่าด้วยการซื้อขาย
3. ปัตตวรรค
1. ปัตตสิกขาบท
[44] ถาม : พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ผู้ทรงรู้
ทรงเห็น ทรงบัญญัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์แก่ภิกษุผู้ทรงอติเรกบาตรไว้เกิน 10 วัน ณ
ที่ไหน
ตอบ : ทรงบัญญัติ ณ กรุงสาวัตถี
ถาม : ทรงปรารภใคร
ตอบ : ทรงปรารภพวกภิกษุฉัพพัคคีย์
ถาม : เพราะเรื่องอะไร
ตอบ : เพราะเรื่องที่พวกภิกษุฉัพพัคคีย์ทรงอติเรกบาตร
ในปัตตสิกขาบทนั้น มี 1 พระบัญญัติ 1 พระอนุบัญญัติ บรรดาสมุฏฐานแห่ง
อาบัติ 6 สมุฏฐาน เกิดด้วยสมุฏฐาน 2 สมุฏฐาน คือ (1) เกิดทางกายกับวาจา
มิใช่เกิดทางจิต (2) เกิดทางกายวาจากับจิต ฯลฯ
