เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 5. จิตตาคารวรรค
1. กำลังใช้ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 8
ภิกษุณีไม่สละ1ที่พักแล้วหลีกจาริกไป ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. ย่างเท้าก้าวที่ 1 พ้นเขตไป ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ย่างเท้าก้าวที่ 2 ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 9
ภิกษุณีเรียนดิรัจฉานวิชา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเรียน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ บท

สิกขาบทที่ 10
ภิกษุณีสอนดิรัจฉานวิชา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังสอน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ บท
จิตตาคารวรรคที่ 5 จบ

เชิงอรรถ :
1 ไม่สละ คือไม่บอกมอบหมายให้ผู้อื่นช่วยดูแลรักษาที่พัก (วิ.อ. 2/1008/510)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :299 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 6. อารามวรรค
6. อารามวรรค
สิกขาบทที่ 1
[236] ภิกษุณีรู้อยู่เข้าไปสู่อารามที่มีภิกษุโดยไม่บอก ต้องอาบัติ 2 อย่าง
คือ
1. ย่างเท้าก้าวที่ 1 เข้าเขต ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ย่างเท้าก้าวที่ 2 ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 2
ภิกษุณีด่าบริภาษภิกษุ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังด่า ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อด่าแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 3
ภิกษุณีขึ้งเคียดบริภาษคณะ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังบริภาษ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อบริภาษแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 4
ภิกษุณีผู้ได้รับนิมนต์แล้วบอกห้ามภัตตาหารแล้ว ฉันของเคี้ยวหรือของฉัน
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. รับประเคนด้วยตั้งใจว่า “จะเคี้ยวจะฉัน” ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ฉัน ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ คำกลืน

สิกขาบทที่ 5
ภิกษุณีหวงตระกูล ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังหวง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อหวงแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :300 }