เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 5. จิตตาคารวรรค
1. กำลังใช้สอย ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้สอยแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 3
ภิกษุณีกรอด้าย ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังกรอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อกรอแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 4
ภิกษุณีช่วยทำการขวนขวายเพื่อคฤหัสถ์ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังทำ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อทำแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 5
ภิกษุณีผู้อันภิกษุณีขอร้องอยู่ว่า “แม่เจ้า โปรดมาช่วยระงับอธิกรณ์นี้ด้วยเถิด”
รับปากแล้วไม่ช่วยระงับ ไม่ขวนขวายให้ผู้อื่นช่วยระงับ ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
อาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 6
ภิกษุณีให้ของเคี้ยวหรือของฉันด้วยมือตนแก่ชาวบ้าน แก่ปริพาชก หรือแก่
ปริพาชิกา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังให้ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อให้แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 7
ภิกษุณีใช้ผ้าซับระดูแล้วไม่ยอมสละ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :298 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 5. จิตตาคารวรรค
1. กำลังใช้ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 8
ภิกษุณีไม่สละ1ที่พักแล้วหลีกจาริกไป ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. ย่างเท้าก้าวที่ 1 พ้นเขตไป ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ย่างเท้าก้าวที่ 2 ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 9
ภิกษุณีเรียนดิรัจฉานวิชา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเรียน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ บท

สิกขาบทที่ 10
ภิกษุณีสอนดิรัจฉานวิชา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังสอน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ บท
จิตตาคารวรรคที่ 5 จบ

เชิงอรรถ :
1 ไม่สละ คือไม่บอกมอบหมายให้ผู้อื่นช่วยดูแลรักษาที่พัก (วิ.อ. 2/1008/510)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :299 }