เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 5. จิตตาคารวรรค
สิกขาบทที่ 8
ภิกษุณีเที่ยวจาริกไปไม่มีกองเกวียนเป็นเพื่อน ในที่ที่รู้กันว่าน่าหวาดระแวง มีภัย
น่ากลัวภายนอกรัฐ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเดินไป ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อเดินไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 9
ภิกษุณีเที่ยวจาริกไปภายในพรรษา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเดินไป ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อเดินไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 10
ภิกษุณีอยู่จำพรรษาแล้ว ไม่หลีกจาริกไป ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ปาจิตตีย์
ตุวัฏฏวรรคที่ 4 จบ

5. จิตตาคารวรรค
สิกขาบทที่ 1
[235] ภิกษุณีไปดูโรงละครหลวง หอจิตรกรรม สวนสาธารณะ อุทยาน หรือ
สระโบกขรณี ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังไป ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ยืนในที่ที่มองเห็น ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 2
ภิกษุณีใช้ตั่งยาวหรือแท่น ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :297 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 5. จิตตาคารวรรค
1. กำลังใช้สอย ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้สอยแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 3
ภิกษุณีกรอด้าย ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังกรอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อกรอแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 4
ภิกษุณีช่วยทำการขวนขวายเพื่อคฤหัสถ์ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังทำ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อทำแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 5
ภิกษุณีผู้อันภิกษุณีขอร้องอยู่ว่า “แม่เจ้า โปรดมาช่วยระงับอธิกรณ์นี้ด้วยเถิด”
รับปากแล้วไม่ช่วยระงับ ไม่ขวนขวายให้ผู้อื่นช่วยระงับ ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
อาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 6
ภิกษุณีให้ของเคี้ยวหรือของฉันด้วยมือตนแก่ชาวบ้าน แก่ปริพาชก หรือแก่
ปริพาชิกา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังให้ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อให้แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 7
ภิกษุณีใช้ผ้าซับระดูแล้วไม่ยอมสละ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :298 }