เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 4. ตุวัฏฏวรรค
สิกขาบทที่ 3
ภิกษุณีจงใจก่อความไม่ผาสุกแก่ภิกษุณีด้วยกัน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังก่อ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อก่อแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 4
ภิกษุณีไม่ดูแลช่วยเหลือ หรือไม่ใส่ใจมอบหมายให้ผู้อื่นดูแลช่วยเหลือสหชีวินี
ผู้ได้รับความลำบาก ต้องอาบัติ 1 อย่าง คืออาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 5
ภิกษุณีให้ที่พักแก่ภิกษุณีแล้วโกรธ ไม่พอใจ ฉุดลากออกไป ต้องอาบัติ 2
อย่าง คือ
1. กำลังฉุดลากออกไป ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อฉุดลากออกไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 6
ภิกษุณีผู้อยู่คลุกคลีไม่ยอมสละกรรม จนกระทั่งสงฆ์สวดสมนุภาสน์ครบ 3 ครั้ง
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. จบญัตติ ต้องอาบัติทุกกฏ
2. จบกรรมวาจาครั้งสุดท้าย ต้องอาบัติปาจิตตีย์

สิกขาบทที่ 7
ภิกษุณีเที่ยวจาริกไปไม่มีกองเกวียนเป็นเพื่อน ในที่ที่รู้กันว่าน่าหวาดระแวง มีภัย
น่ากลัวภายในรัฐ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเดินไป ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อเดินไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :296 }