พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 7. เสขิยกัณฑ์ 3. ขัมภกตวรรค
สิกขาบทที่ 3
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ เดินคลุมศีรษะไปในละแวกบ้าน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
อาบัติทุกกฏ
สิกขาบทที่ 4
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ นั่งคลุมศีรษะในละแวกบ้าน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 5
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ เดินกระโหย่งไปในละแวกบ้าน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 6
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ นั่งรัดเข่าในละแวกบ้าน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติทุกกฏ
สิกขาบทที่ 7
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ รับบิณฑบาตโดยไม่เคารพ ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 8
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ รับบิณฑบาตมองดูในที่นั้น ๆ ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 9
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ เลือกรับเฉพาะแกงมาก ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติทุกกฏ
สิกขาบทที่ 10
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ รับบิณฑบาตล้นขอบปากบาตร ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
อาบัติทุกกฏ
ขัมภกตวรรคที่ 3 จบ
พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 7. เสขิยกัณฑ์ 4. ปิณฑปาตวรรค
4. ปิณฑปาตวรรค
สิกขาบทที่ 1
[178] ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ ฉันบิณฑบาตโดยไม่เคารพ ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
อาบัติทุกกฏ
สิกขาบทที่ 2
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ ฉันบิณฑบาตมองดูที่นั้น ๆ ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 3
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ ฉันบิณฑบาตเจาะลงในที่นั้น ๆ ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 4
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ ฉันเฉพาะแกงมาก ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติทุกกฏ
สิกขาบทที่ 5
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ ฉันบิณฑบาตขยุ้มลงแต่ยอด ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 6
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ ใช้ข้าวสุกกลบแกงหรือกับข้าว ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ อาบัติ
ทุกกฏ
สิกขาบทที่ 7
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ ไม่เป็นไข้ ออกปากขอแกงหรือข้าวสุกมาฉันส่วนตัว ต้องอาบัติ
1 อย่าง คือ อาบัติทุกกฏ
สิกขาบทที่ 8
ภิกษุผู้ไม่เอื้อเฟื้อ มุ่งตำหนิ มองดูบาตรของภิกษุเหล่าอื่น ต้องอาบัติ 1 อย่าง
คือ อาบัติทุกกฏ
