เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 8. สหธัมมิกวรรค
9. กัมมปฏิพาหนสิกขาบท
ภิกษุให้ฉันทะเพื่อกรรมที่ทำถูกต้องแล้ว กลับติเตียนในภายหลัง ต้องอาบัติ 2
อย่าง คือ
1. กำลังติเตียน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อติเตียนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

10. ฉันทอทัตวาคมนสิกขาบท
ภิกษุเมื่อยังมีเรื่องที่ต้องวินิจฉัยอยู่ในสงฆ์ ไม่ให้ฉันทะแล้วลุกจากอาสนะหลีกไป
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. เมื่อกำลังจะละหัตถบาสที่ชุมนุมสงฆ์ ต้องอาบัติทุกกฏ
2. เมื่อละหัตถบาสไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

11. ทัพพสิกขาบท
ภิกษุร่วมกับสงฆ์ผู้พร้อมเพรียงกันให้จีวรไปแล้วกลับติเตียนในภายหลัง ต้องอาบัติ
2 อย่าง คือ
1. กำลังติเตียน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อติเตียนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

12. ปริณามนสิกขาบท
ภิกษุรู้อยู่ น้อมลาภที่เขาน้อมไว้เป็นของจะถวายสงฆ์ไปเพื่อบุคคล ต้องอาบัติ
2 อย่าง คือ
1. กำลังน้อมไป ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อน้อมไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
สหธัมมิกวรรคที่ 8 จบ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :152 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 9. ราชวรรค
9. ราชวรรค
1. อันเตปุรสิกขาบท
[173] ภิกษุไม่ได้รับแจ้งล่วงหน้า เข้าเขตพระราชฐานชั้นใน ต้องอาบัติ 2
อย่าง คือ
1. ก้าวเท้าที่ 1 ล่วงธรณีประตู ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ก้าวเท้าที่ 2 ล่วงธรณีประตู ต้องอาบัติปาจิตตีย์

2. รตนสิกขาบท
ภิกษุเก็บรัตนะ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเก็บ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อเก็บแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

3. วิกาลคามปเวสนสิกขาบท
ภิกษุไม่บอกลาภิกษุที่มีอยู่แล้ว เข้าหมู่บ้านในเวลาวิกาล1 ต้องอาบัติ 2 อย่าง
คือ
1. ยกเท้าแรกก้าวเข้าเขตรั้วล้อม ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ยกเท้าที่ 2 ก้าวเลยเข้าไป ต้องอาบัติปาจิตตีย์

4. สูจิฆรสิกขาบท
ภิกษุทำกล่องเข็มด้วยกระดูก ด้วยงา หรือด้วยเขา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังทำ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อทำเสร็จแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

เชิงอรรถ :
1 เวลาวิกาล ในที่นี้ประสงค์เอาตั้งแต่เที่ยงวันจนถึงอรุณขึ้น (วิ.มหา. (แปล) 2/513/603)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :153 }