พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 6. สุราเมรยวรรค
1. กำลังออกปากขอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อออกปากขอแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
8. อุยยุตตเสนาสิกขาบท
ภิกษุไปดูกองทัพที่เคลื่อนขบวนออกรบ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังไป ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ยืนดูในระยะที่พอมองเห็น ต้องอาบัติปาจิตตีย์
9. เสนาวาสสิกขาบท
ภิกษุพักแรมอยู่ในกองทัพเกินกว่า 3 คืน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังพักแรมอยู่ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อพักแรมอยู่แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
10. อุยโยธิกสิกขาบท
ภิกษุเที่ยวไปสู่สนามรบ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเที่ยวไป ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ยืนดูในระยะที่พอมองเห็น ต้องอาบัติปาจิตตีย์
อเจลกวรรคที่ 5 จบ
6. สุราเมรยวรรค
1. สุราปานสิกขาบท
[170] ภิกษุดื่มน้ำเมา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. รับประเคนด้วยตั้งใจว่า จะดื่ม ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ดื่ม ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ คราวที่ดื่มเข้าไป
พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 6. สุราเมรยวรรค
2. อังคุลิปโตทกสิกขาบท
ภิกษุใช้นิ้วมือจี้ภิกษุให้หัวเราะ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังจี้ให้หัวเราะ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อให้หัวเราะแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
3. หัสสธัมมสิกขาบท
ภิกษุเล่นน้ำ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. เล่นในน้ำตื้นใต้ข้อเท้า ต้องอาบัติทุกกฏ
2. เล่นในน้ำลึกพอท่วมข้อเท้า ต้องอาบัติปาจิตตีย์
4. อนาทริยสิกขาบท
ภิกษุไม่เอื้อเฟื้อ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังไม่เอื้อเฟื้อ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อไม่เอื้อเฟื้อแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
5. ภิงสาปนสิกขาบท
ภิกษุทำให้ภิกษุตกใจ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังทำให้ตกใจ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อทำให้ตกใจแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
6. โชติกสิกขาบท
ภิกษุก่อไฟผิง ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังก่อ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อก่อเสร็จแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
7. นหานสิกขาบท
ภิกษุยังไม่ถึงครึ่งเดือนอาบน้ำ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
