พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 5. อเจลกวรรค
1. กำลังนิมนต์กลับ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อนิมนต์กลับแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
3. สโภชนสิกขาบท
ภิกษุเข้าไปนั่งแทรกแซงในตระกูลที่มีคน 2 คน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังนั่ง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อนั่งแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
4. รโหปฏิจฉันนสิกขาบท
ภิกษุนั่งบนอาสนะที่กำบังในที่ลับกับมาตุคาม ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังนั่ง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อนั่งแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
5. รโหนิสัชชสิกขาบท
ภิกษุนั่งในที่ลับกับมาตุคามสองต่อสอง ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังนั่ง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อนั่งแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
6. จาริตตสิกขาบท
ภิกษุรับนิมนต์ไว้แล้ว มีภัตตาหารอยู่แล้ว ไม่บอกลาภิกษุที่มีอยู่เที่ยวสัญจรไป
ในตระกูลทั้งหลาย ก่อนเวลาฉันภัตตาหาร หรือหลังเวลาฉันภัตตาหาร ต้องอาบัติ 2
อย่าง คือ
1. ก้าวเท้าที่ 1 ล่วงธรณีประตู ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ก้าวเท้าที่ 2 ล่วง(ธรณีประตู) ต้องอาบัติปาจิตตีย์
7. มหานามสิกขาบท
ภิกษุออกปากขอเภสัชเกินกว่ากำหนด ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 6. สุราเมรยวรรค
1. กำลังออกปากขอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อออกปากขอแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
8. อุยยุตตเสนาสิกขาบท
ภิกษุไปดูกองทัพที่เคลื่อนขบวนออกรบ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังไป ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ยืนดูในระยะที่พอมองเห็น ต้องอาบัติปาจิตตีย์
9. เสนาวาสสิกขาบท
ภิกษุพักแรมอยู่ในกองทัพเกินกว่า 3 คืน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังพักแรมอยู่ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อพักแรมอยู่แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
10. อุยโยธิกสิกขาบท
ภิกษุเที่ยวไปสู่สนามรบ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเที่ยวไป ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ยืนดูในระยะที่พอมองเห็น ต้องอาบัติปาจิตตีย์
อเจลกวรรคที่ 5 จบ
6. สุราเมรยวรรค
1. สุราปานสิกขาบท
[170] ภิกษุดื่มน้ำเมา ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. รับประเคนด้วยตั้งใจว่า จะดื่ม ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ดื่ม ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ คราวที่ดื่มเข้าไป
