พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 3. โอวาทวรรค
1. กำลังดำเนินการ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อดำเนินการแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
10. สัปปาณกสิกขาบท
ภิกษุรู้อยู่ว่าน้ำมีสิ่งมีชีวิต รดหญ้าหรือดิน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังรด ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อรดแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
ภูตคามวรรคที่ 2 จบ
3. โอวาทวรรค
1. โอวาทสิกขาบท
[167] ภิกษุไม่ได้รับแต่งตั้ง สั่งสอนภิกษุณีทั้งหลาย ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังสั่งสอน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อสั่งสอนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
2. อัตถังคตสิกขาบท
ภิกษุสั่งสอนภิกษุณีทั้งหลายในเวลาที่ดวงอาทิตย์อัสดงแล้ว ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังสั่งสอน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อสั่งสอนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
3. ภิกขุนูปัสสยสิกขาบท
ภิกษุเข้าไปที่สำนักภิกษุณีแล้วสั่งสอนภิกษุณีทั้งหลาย ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังสั่งสอน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อสั่งสอนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 3. โอวาทวรรค
4. อามิสสิกขาบท
ภิกษุกล่าวว่า ภิกษุ(ผู้เถระ)ทั้งหลายสั่งสอนภิกษุณีทั้งหลายเพราะเห็นแก่อามิส
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังกล่าว ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อกล่าวแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
5. จีวรทานสิกขาบท
ภิกษุให้จีวรแก่ภิกษุณีผู้ไม่ใช่ญาติ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังให้ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อให้แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
6. จีวรสิพพนสิกขาบท
ภิกษุเย็บจีวรให้ภิกษุณีผู้ไม่ใช่ญาติ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเย็บ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ในทุก ๆ รอยเข็ม
7. สังวิธานสิกขาบท
ภิกษุชักชวนกันเดินทางไกลร่วมกันกับภิกษุณี ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเดินทาง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อเดินทางไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
8. นาวาภิรูหนสิกขาบท
ภิกษุชักชวนภิกษุณีโดยสารเรือลำเดียวกัน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังโดยสาร ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อโดยสารไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
