พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 1. มุสาวาทวรรค
4. เมื่อเขาไม่เข้าใจ ต้องอาบัติทุกกฏ
5. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ เพราะกล่าวเท็จทั้งที่รู้
ภิกษุกล่าวเท็จทั้งที่รู้ต้องอาบัติ 5 อย่างเหล่านี้
2. โอมสวาทสิกขาบท
ภิกษุกล่าวเสียดสี ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กล่าวเสียดสีอุปสัมบัน(ภิกษุ) ต้องอาบัติปาจิตตีย์
2. กล่าวเสียดสีอนุปสัมบัน(ผู้มิใช่ภิกษุ) ต้องอาบัติทุกกฏ
3. เปสุญญสิกขาบท
ภิกษุกล่าวส่อเสียด ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กล่าวส่อเสียดอุปสัมบัน ต้องอาบัติปาจิตตีย์
2. กล่าวส่อเสียดอนุปสัมบัน ต้องอาบัติทุกกฏ
4. ปทโสธัมมสิกขาบท
ภิกษุสอนอนุปสัมบันให้กล่าวธรรมแข่งกันเป็นบท ๆ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังสอนให้กล่าว ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ทุก ๆ บท
5. สหเสยยสิกขาบท
ภิกษุนอนร่วมกันกับอนุปสัมบัน เกิน 2-3 คืน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังนอน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อนอนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
6. ทุติยสหเสยยสิกขาบท
ภิกษุนอนร่วมกันกับมาตุคาม ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
